Tert.am-ը գրում է.
Դպրոցներում դասավանդվող «Հայոց եկեղեցում պատմությունը» աշխարհիկ առարկա է, որտեղ չկան դոգմաներ ու պարտադրանքներ: Այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանը նման կարծիք հայտնեց ՀՀ կրթության և գիտության նախարարության Կրթության ազգային ինստիտուտի հայագիտական և սոցիալ մշակութային առարկաների բաժնի մասնագետ Հասմիկ Մարգարյանը և ընդգծեց, որ առարկայի նպատակն է՝ լրացնել հայագիտական առարկաների բացերը:
«Դասագրքում տեղ են գտել կրոնական բովանդակությամբ որոշ թեմաներ, սակայն սրանք չեն վերաբերում միայն Հայ առաքելական եկեղեցու դավանանքին: Բազմաթիվ թեմաներ կան, որոնք վերաբերում են հին կրոններին՝ հին հունական, հռոմեական դիցարաններին, զրադաշտական կրոնին, անդրադարձել ենք բուդդայականությանը, իսլամին, նաև՝ քրիստոնեության ճյուղերին: Կրոնական բովանդակության թեմաները շարադրված են գիտամանկավարժական տեսանկյունից»,-ասաց նա:
Կարծիքի հետ չհամաձայնեց «Հայոց եկեղեցու պատմության դպրոցական դասագրքերի բովանդակային վերլուծությունն ու դրանց ազդեցությունը երիտասարդ սերնդի վրա» ուսումնասիրության համահեղինակ, հոգեբան-մանկավարժ Արմինե Դավթյանը: Նա անդրադարձավ այն հարցին՝ արդյո՞ք դասագիրքը չի ոտնահարում կրոնական փոքրամասնությունների իրավունքները:
«Աշխարհիկ բովանդակություն ասելով հասկանում ենք կրոնական գիտելիքներ՝ առանց որևէ ուղղվածության, որպեսզի մարդը ճանաչի ու ընտրությունը անի որոշակի պրոցեսից հետո: Դոգմատիկ կհամարվի այն գիրքը, որը չի տալիս այլընտրանքային մոտեցում, և իր մոտեցումը պարտադրում է որպես բացառիկ ճշմարտություն: Այս տեսանկյունից դասագրքում կան որոշակի նյութեր դոգմատիկ մատուցման համատեքստում, օրինակ՝ կրոնական աստվածաբանական տեսանկյունից քննադատված են փիլիսոփայական մի շարք ուղղություններ, օրինակ, էպիկյուրիզմը, կոսմոպոլիտիզմը: Դրանք ներկայացված են առաքելական եկեղեցու դոգմատիկ քննադատության կոնտեքստում` չտալով այդ տեսությունների մասին լիարժեք պատկերացում»,-ասաց նա:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ
