Tert.am-ը գրում է.
«Ժամանակը հոսում է։ Երբ հետահայաց նայում ես անցած 7 տարիներին, դժվարանում ես հավատալ, որ արդեն 7 տարի է անցել։ Հավատալը դժվար է, քանի որ դեռ անավարտ որոշ բաներ կան»,- գրում է «Ակօս» շաբաթաթերթը՝ անդրադառնալով թերթի նախկին խմբագրապետ Հրանտ Դինքի սպանության 7-րդ տարելիցին։
Հոդվածը ներկայացնում ենք ամբողջությամբ.
«Արդարությունը, օրինակ, չայցելեց և իր դեմքը մեզ ցույց չտվեց։ Դատարանի միջանցքներում և սրահներում խաղացվող խաղերը 7 տարի շարունակ հանրության աչքի առաջ են տեղի ունենում։ Գերագույն դատարանի որոշումից հետո իրավիճակն այնպիսի մեծ խաբեության վերածվեց, որ Դինքի ընտանիքը, դրա մի մասնիկը դառնալ չցանկանալով, հայտարարեց, որ այլևս նիստերին չի մասնակցելու։
Պետական ցանցի կողմից իրականացված սպանությունից հետո փաստերը վերացնողները, մարդասպաններին և պատվիրատուներին պաշտպանելուն նպաստող քաղաքականությունը դրա իրագործման հանցակիցը դարձան։
Հրանտ Դինքի սպանությունը տեղից մի միլիմետր առաջ չշարժվեց։ Չշարժվելու պատճառով էլ հույս չմնաց, որ Թուրքիայում պետությունը կդադարի հանցագործության մեխանիզմ լինել։
Դատարանի, ոստիկանության, զինվորականության, հետախուզության, բյուրոկրատիայի և քաղաքական կառույցների ճակատին որպես սև բիծ է մնում Դինքի սպանությունը։
Սակայն գաղափարների դեմ փամփուշտներն անզոր են։ Երբ Հրանտ Դինքը ողջ էր, հավատում էր, որ Թուրքիան «մութ տեղ» չէ, և այն դրախտի վերածել ցանկացողների պայքարը հիմք է դառնալու խաղաղության մեջ համատեղ ապրելու համար։
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ
