Մի քիչ հումոր. Անուն ազգանունով

Ապարանցու աղջկան տանում են Գյումրի հարս:
Երբ օրերից մի օր դարձ են բերում, աղջկա հայրը հարց ու փորձ է անում, թե իրեն ո՞նց են պահում, ո՞նց են վրաբերվում,- հարցնում է,-
-Աղջիկս, հո քեզ նեղություն չե՞ն տա.
Աղջկա ծալը մի քիչ պակաս է լինում, ասում է,-
-Չէ, այ հեր ընձի նեղություն չեն տա, ընձի անուն-հայրանունով կդիմեն:
-Օրինակ ի՞նչղ,- հետաքրքրվում է հայրը:
-Կսեն էշ - իշու ձագ...