Մեկ է, չեմ հանձնվում ու ինչով կարող եմ պիտի երկրիս օգնեմ

Դե գնա ու մի ասա:
Երեկ Կոմիտասից էի իջնում, մտա երկու կանգառ, երկու հոգուն (մարդ ու կնիկ) իջացնում եմ հետս: Դեռ մի տեղ կա: Բարեկամության կանգառում կանգնեցի` ասում եմ` մարդ կա՞, հրապարակ եմ իջնում, հետներս գա: 
Կանգառում կանգնած անասուններից մեկը մռնչաց`«Դե հերիք ժողովրդին տաքացնեք, գնացեք ձեր եվրոպաներում հանգիստ վեր ընգեք», ու երկու պառավ դամ պահելով միացան...

Մեկ ա, չեմ հանձնվում, մեկ ա, ինչով կարող եմ, պիտի երկրիս օգնեմ:
Բարի լույս...