ՍՓԻՒՌՔԱՀԱՅ կեանքը ճահիճի է նման... Այստեղ ճախրելու համար երկինքը այնքան նեղ է, հորիզոնը սահմանափակ...
23:07 , 15 մայիս, 2013
ՍՓԻՒՌՔԱՀԱՅ կեանքը ճահիճի է նման... Այստեղ ճախրելու համար երկինքը այնքան նեղ է, հորիզոնը սահմանափակ... ՀԱՅ ՀՈԳԻՆ դատապարտուած է իր նեղ պատեանին մէջ ամփոփուելու, կծկուելու... ՀԱՅՐԵՆԻ ԵԶԵՐՔԸ ուրիշ է, այնտեղ կրնայ հայ հոգին սաւառնիլ հայոց երկնակամարին տակ....ազատ ու անկաշկանդ, հայոց լեռներն ի վեր, Մասսեաց հայեացքին տակ..., պատմութեան շունչով շնչաւորուած: Ներշնչման ու ոգեշնչման հզօր ոյժ է ՀԱՅՐԵՆԻ ՀՈՂԸ, ուր կրնաս ամուր քալել, ոտքերուդ տակ զգալով հայոց հողի կենարար աւիշը, տոկունութիւնը... Ո՞Վ ԿՐՆԱՅ ԼԻՈՎԻՆ ԶԳԱԼ, ԽՈՐԱՊՐԻԼ ՏԱՐԱԳԻՐ ՄԱՐԴՈՒ ՈՂԲԵՐԳԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆԸ....