Երկրորդ սերն ամենածանրն է: Դա կյանքի դասեր տվող սերն է, թե ով ենք մենք ու ինչպես պետք է սիրել: Դա ստի, շահարկումների և դավաճանության միջոցով ցավ պատճառող սերն է:
Մեզ թվում է, թե ամեն ինչ սխալ ենք անում, բայց իրականում այդպես է: Ցանկանում ենք շտկել անցյալի սխալները, հուսալով, որ այս անգամ ամեն ինչ կավարտվի այլ կերպ, բայց անկախ նրանից, թե որքան ենք մենք փորձում, սովորաբար ամեն ինչ ավարտվում է ավելի վատ:
Հնարավոր է դրանք անառողջ, անհավասարակշիռ և եսասեր հարաբերություններից են: Գուցե հոգեբանական կամֆիզիկական բռնություն է: Մի խոսքով դրամա է, որից մենք չենք կարողանում ազատվել: Երբ ամեն ինչ է , մենք լավատեսությամբ ենք լցվում, բայց հետո հերթական անկումն ու վերելքն ենք ապրում: Դա այն սերն է, որը մենք ցանկանում ենք դարձնել ճշմարիտ:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ։