Խորհրդարանական ընտրություններին ընդառաջ մի քանի քաղաքական ուժեր կանգնած են վերջնական տապալման եզրին: Խոսքը հատկապես այն ուժերի մասին է, ովքեր ակնկալիքներ ունեն այս կամ այն անհատներից:
Որքան մեր երկրում խոսվում է քաղաքական համակարգի կայացման մասին, մեկ է, անհատները, որոնց ավելի շատ անձնական խնդիրների լուծումն է հետաքրքրում, այդ տրամաբանության մեջ էլ փնտրում ենք «տանիքներ», ուժային կենտրոնները, այնտեղ նախ տաքուկ տեղավորվելու, ապա «մեծ քաղաքականություն» խցկվելու համար:
Հետաքրքրական է, որ հայտնի ասույթի մոտիվներով, ովքեր ավելի շատ են գոռում համակարգի փչացվածության չկայացման մասին, հենց դրանք էլ ապականում են քաղաքական համակարգը՝ բեռ դառնալով շարքային քաղաքացիներիս վրա:
Ընտրությունները վճռորոշ փուլ են մտնում, սակայն քաղաքական դաշտը դրան ավելի շատ արձագանքում է միայն հրապարակային մակարդակում, իսկ ռեալ պոլիտիկի մեջ ակտիվություն նկատելի չէ: