Եթե ոչխարը կարողացել է առյուծից ինչ-որ բան խլել, ուրեմն առյուծը կամ «խորը» քնած է եղել, կամ «տեղում» չի եղել

Որպես կանոն, պատերազմներում գրթեթե միշտ հաղթում է այն կողմը, որը կարողանում է խորապես ճանաչել թշնամուն, ըմբռնել նրա ուժեղ և թույլ կողմերը:
Հետևաբար՝ չարժե թերագնահատել թշնամուն ու նրան ոչխար կոչելով, մատների արանքով նայել նրան:

Հ.Գ. Որպես հայ, ես թշնամուն ոչխարից էլ ցածր եմ դասում, բայց միաժամանակ հասկանում եմ, որ ոչխարը չէր կարող առյուծի սեփականությունը խլել:
Մենք առյուծներ ենք, և, եթե ոչխարը կարողացել է առյուծից ինչ որ բան խլել, ուրեմն առյուծը կամ «խորը» քնած է եղել, կամ «տեղում» չի եղել:
Բարեբախտաբար, այսօր մենք տակավին ճանաչում ենք մեր թշնամուն, գիտենք նրա ուժեղ ու թույլ կողմերը, իսկ թշնամին այդպես էլ չկարողացավ ճանաչել մեզ, դրա համար էլ միշտ ջարդվում է: