Երևանում կյանքը շարունակվում է, կարծես քսան օր առաջ 100 մարդ չի զոհվել

Նկատել էք,որ Երևանում կյանքը շարունակվում է,կարծես քսան օր առաջ 100 մարդ չի զոհվել....նույն բարձր երաժշտությունը ավտոներում և փաբերում,նույն գանձագողությունը և շռայլությունը պետական ապարատում...դե էլ հեռուստատեսության մասին էլ ուժ չունեմ խոսամ......գիտեք հիվանդանոցներում քանի քանի խեղված և հաշմանդամ երեխա կա??? գիտեք քանի հարյուր Թալիշցի ու Մադաղիսցի է լքել իրենց տները ու հիմա տարբեր բարեկամների տանը,ծանր սթրեսից հետո չգիտեմ ոնց գոյատևեն???? Ես իմ տեղը չեմ գտնում,տագնապը խեղտումա ինձ...իսկ դուք ոնց եք?