Ամաչում եմ, որ նրանց հետ նույն օդն եմ շնչում, նույն ջուրը խմում, նույն հողի վրա կանգնում...

Ես վախենում եմ այս հասարակությունից, ես անզոր եմ զգում այս հասարակության առաջ, որ կարողացավ անտարբեր լինել հոկտեմբերի 27-ի, մարտի 1-ի ոճրագործությունների առաջ: Ով թքած ունի իր երկրի ճակատագրի, իր երեխաների ապագայի վրա, որ ընտրություններից ընտրություն պատրաստ ա հանդուրժել անհավատ ու անսրբություն բորենիների խրախճանքին ու բազմացմանը: Ով 15 տարի շարունակ ջայլամի նման ստրկաբար քծնում է ու շողոքորթում, ով իր երեխաների օգտագործման է տալիս բորենիերին ու փող մուրում, ով իր զավակի կայքն է վաճառում, ով...
Ես ամաչում եմ, որ նրանց հետ նույն օդն եմ շնչում, նույն ջուրը խմում, նույն հողի վրա կանգնում, նույն արևից սնվում ու դեռ չեմ կարողանում բազմատանջ հայրենիքս ազատագրել նրանցից...