Շնորհակալություն մեր ազգային հավաքականի ամենաօպտիմալ թիմին, որ չալարեց ու մինչև խաղի ավարտը մնաց մարզադաշտում

Շատ պետքս են Բորուսիայի ու Սպարտակի հաղթանակները, եթե ազգային հավաքականս մահանում է։

Շնորհակալություն մեր ազգային հավաքականի ամենաօպտիմալ թիմին, որ չալարեց ու մինչև խաղի ավարտը մնաց մարզադաշտում: Շատ զարմանահրաշ խաղ ստացվեց, այնքան հետաքրքիր, որ խաղից հետո գարեջուրն էլ մնաց սեղանին (չնայած ես մաճառ էի խմում): Ու հիմա մոտիվացիայի մասին լոլոները լրիվ անիմաստ են: Ինչքան մենք էինք մոտիվացված, այնքան էլ Սերբիան: Ու անգամ մարզչի բացակայությունը պիտի թույլ չտա թիմին ազգային առաջնության խաղերից ավելի անհետաքրքիր խաղ ցուցաբերել: Ֆուտբոլ չեն խաղում միայն խմբից դուրս գալու համար: Ֆուտբոլ խաղում են, որ խաղալը չմոռանան: Շատ պետքս են Բորուսիայի, Սպարտակի, Անժի, Ամկարի կամ Մարսելի հաջողությունները, եթե ազգային հավաքականն էս կարգի զավեշտալի ֆուտբոլ է ցուցադրում: