Ո՞նց կարա տղամարդը հայկական ստրիպտիզում որևէ հաճույք ստանա

Էսօր մի տհաճ բան ևս մեկ անգամ նկատեցի…Ժամը 10-ից հետո երևանյան բոլոր ստրիպ կլուբների ու ոչ հեռու կազինոների դիմացները լիքը ավտո կա… 
Ես զարմանում եմ երկու բանի վրա.
Ո՞նց կարա ախր, տղամարդը հայկական ստրիպտիզում որևէ հաճույք ստանա. եթե արվեստնա գնահատում, ապա մեր ստրիպտիզներում արվեստ չկա, իսկ եթե աղջիկնեերին է հավանում, ապա մեր ստրիպ կլուբներում սաղ աղջիկները թաք դոլլարանոց կիլլերներ են…
Ու երկրորդը.
Ո՞նց կարա ընտանիքի տեր տղամարդը, գիշերվա տասին, թողնելով ընտանեկան ջերմությունը, կնոջը գրլելու բերկրանքը ու երեխեքի հետ խաղալու հաճելի պահը, գնա կազինո՝ գիտակցելով, որ մեկա կրվելուա՜
Լուրջ՝ ուղեղս կախումա էլի, ինչո՞վ են մտածում էտ տղամարդիկ ու տղաները։