Չեմ հասկանում այն մարդկանց, ովքեր տեղի-անտեղի Աստծու անունն են տալիս, Աստվածաշնչից տողեր ցիտում ու քարոզում

Չեմ հասկանում բոլոր էն մարդկանց, ովքեր տեղի-անտեղի Աստծու անունն են տալիս, Աստվածաշնչից տողեր ցիտում ու քարոզում: Ու հիմնականում էն մարդիկ են, ովքեր ո՛չ սրբություն ունեն և ո՛չ էլ բարոյականություն: Էդ նույնն ա, ոնց որ առավոտից երեկո թուրքա-արաբական մուղամակլկլ լսողը խոսում ա բարձրաճաշակ երաժշտությունից ու կոնսերվատորիայի կրթական մակարդակից: Կամ էլ ոնց որ քնից վեր թռած «Ճ» դասի երգչիստիկները ժողովրդական, աշուղական, գուսանական երգերն են քննարկում, բայց իրենց երգածը ԶԻԲԻԼ ա...
Է հետո՞... Մինչև ե՞րբ։