Շատ ավելի նպաստավոր կլիներ, եթե տարածաշրջանում ազգերը շփվեին իրենց երկրների ազգային լեզուներով

Մի եվրոպացի ծանոթի հետ զրուցում էինք. շատ թեժ քննարկում գնաց Հարավային Կովկասում միջազգային, միջանձնային, միջմշակութային... լեզվի ոչ միայն գործածման, այլ նաև գերակա և մենաշնորհային դիրքերից հանդես գալու շուրջ. նա, թեպետ արևմտաեվրոպական հայացքների ջատագով էր իրեն համարում, սակայն կարծում էր, որ հարավկովկասյան տարածաշրջանային շփման լեզվի առումով ռուսերենին ոչինչ չի փոխարինի, և նա էլ կշարունակի այդպիսին մնալ: Որոշ առումով կարելի է համաձայնվել, մինչդեռ շատ ավելի նպաստավոր կլիներ, եթե տարածաշրջանում ազգերը շփվեին իրենց երկրների ազգային լեզուներով (ոչ միայն ռուսերենով կամ գլոբալ` անգլերենով)` տիրապետելով այդ (հարևան) երկրների ազգերի լեզուներին այնպես, ինչպես գերմանացին տիրապետում է ֆրանսերենին, անգլերենին, իտալերենին, ֆրանսիացին` գերմաներենին, անգլերենին, իտալերենին և այլն: