Գարուն... Որքան հույզեր, որքան զգացմունքներ, որքան հույսեր, որքան ծաղկած սրտեր...

Եվ անկախ տերևաթափերից ու խստաշունչ ցրտերից՝ թող մեր հոգում օթևանի Գարունը, թող մեր սրտում բույն դնի գարունը, թող մեր զգացմունքները փթթեն ու տան ցանկալի պտուղներ:
Թող մեր սրտերն ազատվեն կուրությունից, հոգիները` խլությունից, իսկ խիղճը` համրությունից:
Շնորհավոր Գարնան առաջին օր....
Հ.Գ. Եվ թող այսուհետ ծափահարեն մեզ ոչ թե յուրայինները, այլ մեր հոգին ու խիղճը: Դ.Գ.