Արդյո՞ք մենք այնքան գարշելի ենք դարձել, որ ուղղակի կարող ենք ուրախանալ՝ իմանալով որ մարդ են սպանել

Սարսափով կարդում էի որոշ մեկնաբանություններ Բերձորի դեպքերի մասին,Ժիրայրի հասցեին,բայց այսօր ավելի մեծ սարսափով տեսնում եմ Նեմցովի սպանության հետ կապված որոշ մարդկանց ,հատկապես հայ կանանց ուրախալի մեկնաբանությունները և սարսուռով եզրակացնում,որ մենք անբուժելի հիվանդ ազգ ենք ....տիկնայք,մայրեր,ում տատերին և պապերին երևի նույն պես սպանել են առանց պատճառի,ինչ է կատարվում ձեր ուղեղներում,միթե Նեմցովը ձեր թշնամին է,միթե անծանոթ,ձեզ վնաս չտված մարդու սոսկալի սպանությունը կարող է նորմալ մարդուն ուրախություն պատճառել???երևիի եկեղեցի եք գնում,ասում եք որ քրիստոնյա էք,ծանոթներին պատմում եք թուրքերի վայրենությունների մասին....ա՞րդյոք մենք այնքան գառշելի ենք դարձել,որ ուղղակի կարող ենք ուրախանալ՝ իմանալով որ մարդ են սպանել...