Երեկ ուկրաինական Խարկով քաղաքում վառել են տեղական թերթերից մեկի խմբագրությունը: Ու՞:
Ու ոչ մի բան: Չառլիներից ոչ մեկ ոչ բողոքելու է, ոչ մասսայական երթ է կազմակերպելու, ոչ մի բան:
Վառել են, ու խրեն ս նիմի:
Ու երևի ճիշտ են ասում, որ եթե ծաղրանկարիչներին սպանեին ոչ թե «Ալլախ Ակբառ» գոռոցների տակ, այլ «Սլավա Ուկրաինե», ապա միգուցե այսպիսի արձագանք էլ չլիներ:
Չնայած գոռացողը լավ էլ գիտեր՝ ինչ պետք ա գոռար, գոռացողին տեղում սպանող ոստիկանները լավ էլ գիտեին, որ պետք ա սպանեն, իսկ գործը հետաքննող կոմիսարն էլ լավ էլ գիտեր, որ ինքնասպան է լինելու: Սցենարը գրված է, դերերը բախշված են:
Ու ես այդ բեմադրության մասնակից լինել այլևս չեմ ուզում: Ոչ ես և ոչ էլ երկիրս: