Ըղձական անցյալ

Վիրտուալն ահավոր տխուր է դառել:

Տեսնես մի քսան տարի հետո մարդիկ ի՞նչ նոր բաներ կհնարեն: Էսօրվա դիրքերից թվում է, թե արդեն էլ բան չի մնացել հորինելու, հնարելու ու ստեղծելու, բայց դե երևի նման կերպ մտածել են նաև առաջին հեռախոս օգտագործողներն էլ: 

Չնայած էսօր ռիթմն արագացել է: Երևի առաջվա քսան տարին էսօրվա երկուս ու կես ամիսն է: Լավ, երկու տարին, ամենաշատը: 

Եւ այսպես, ի՞նչ անել, որ հետաքրքիր լինի:

Թե՞ էսօր դիմանալ, մինչև վաղը նոր բան կհրամցնեն: Մինչ կհրամցնեին, ես ձանձրացա (որ վերնագիրը չխաբի)

Ատանկ