Newmag.am-ը գրում է․

Ինտելեկտուալների շրջանում իդիոտների կայուն քանակը հաստատուն մեծություն է: Նորմալ մարդու համար չմտածելը նորմ է: Աննորմալի համար` նույնպես: Մարդկության մեծագույն մասի համար` նորմալ մարդկանց համար, մեծագույն երանությունը չմտածելն է: Մտածող մարդը չմտածողներին չի հետաքրքրում: Մինչդեռ մտածողին հետաքրքրում են նա՛և չմտածողները: Մտածողների մի մասը` չնչին մասը` փիլիսոփաները, հոգևորականներն ու արվեստագետները, տառապում են չհասկացված լինելու բարդույթից, երբ փորձում են հասկանալի դառնալ չմտածող մեծամասնության համար: Փիլիսոփան կարող է ցավ ապրել դրանից, բայց չպետք է զայրանա, վրդովվի, բարկանա: Փիլիսոփային պետք է որ դուր չգա միայն սեփական անձը: Սեփական անձի հանդեպ շատ լուրջ տրամադրված, ինքն իրեն շատ լուրջ ընդունող, իր անձնական ապրումներին ու համոզմունքներին լուրջ վերաբերվող մարդը չի կարող փիլիսոփա լինել: Այն կարող է դառնալ կուսակցական կամ պետական ֆունկցիոներ:

Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել