Նիկոլ Փաշինյանին երեկ շատ հարցեր ուղղվեցին: Բնականաբար, լրագրողներին հատկապես հետաքրքրում էր` ի՞նչ է տեղի ունենալու Տավուշի մարզի այն 4 գյուղերի հետ, որոնք պաշտոնական Բաքուն համարում է իրենը եւ պահանջում է անհապաղ վերադարձնել։ Նիկոլ Փաշինյանը նշեց, որ Երեւանը պատրաստ է գնալ հատվածական դելիմիտացիայի՝ չբացառելով, որ գործընթացը սկսվի հենց Տավուշի մարզից։ Իր խոսքը պատկերավոր ներկայացնելու համար նա բերել էր Հայաստանի քարտեզի մակետը՝ 29․800 ք/կմ-ով։ Քարտեզի հետ մեկտեղ ժամանակ առ ժամանակ ցուցադրում էր նաեւ մի փոքրիկ կտոր՝ պայմանական Արծվաշենը, որն Ադրբեջանում գտնվող հայկական անկլավ է, եւ եթե Բաքուն պահանջում է վերադարձնել Հայաստանում գտնվող, այսպես կոչված, անկլավները, ապա  հայկական կողմն էլ պահանջելու է Արծվաշենը։ Փաշինյանը, սակայն, Արծվաշենի մասին որեւէ հիշատակում չարեց։

Բայց հայտարարեց, թե Ադրբեջանի պահանջած 4 գյուղերը՝ Բաղանիս Այրումը, Աշաղը Ասքիփարան, Խեյրիմլին եւ Ղըզըլհաջիլին, Ալմա-Աթայի հռչակագրի համաձայն, դե յուրե Հայաստանի տարածքում չեն. «ՀՀ տարածքում երբեք այդպիսի անուններով գյուղեր չեն եղել»:

ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության անդամ Գառնիկ Դանիելյանը մեզ հետ զրույցում շեշտում է՝ Փաշինյանի ասածից ենթադրվում է, որ սահմանազատման աշխատանքների սկիզբը կարող ենք համարել այդ 4 բնակավայրերն Ադրբեջանին հանձնելը. «Առաջին փուլով սահմանագծման եւ սահմանազատման անվան տակ հանձնում է այդ 4 գյուղերը։ Երբ նա ասում է՝ Տավուշի մարզից ոչ մի գյուղ չենք տալիս Ադրբեջանին, որովհետեւ նա այդ 4 գյուղերը չի համարում Տավուշի մարզինը, մանիպուլյացիա է անում, ասում է՝ դրանք Հայաստանինը չեն, Ադրբեջանինն են, եւ սահմանազատման ժամանակ պիտի հետ տանք նրանց»։

Փաստացի, այդ 4 գյուղերն 90-ականներից գտնվում են հայկական կողմի վերահսկողության տակ։ Դրանց մոտով են անցնում դեպի Վրաստան միջպետական ճանապարհը, գազամուղը։ Փաշինյանն ասաց․ «Եթե ՀՀ կոմունիկացիաները ձեռք բերված պայմանավորվածությունների հիման վրա ունեցած սահմաններից դուրս են, ուրեմն դրանք պետք է վերակառուցել, որպեսզի դրանք անցնեն ՀՀ դե յուրե տարածքով։ Այս պահի դրությամբ մենք որոշումներ չունենք, սակայն այս ամբողջ պրոցեսը պետք է կառավարենք իմ նշած վերոնշյալ տրամաբանությամբ։ Հետեւելով մեր փորձագետների կարծիքներին` ես այն համոզման եմ, որ այստեղ կա շփոթ եւ մտածողության ու դիտանկյունի խնդիր...»։

Այս համատեքստում Փաշինյանը նշեց, որ խնդրահարույց է Ոսկեպարի հատվածը։ Քարտեզի վրա բացատրեց, թե այդ ճանապարհի մի մասն ադրբեջանական է, եւ, ըստ էության, պետք է նոր ճանապարհներ կառուցեն, որպեսզի շրջանցեն այն։ «Ոչ թե կտրում ենք ինչ-որ բան, այլ ճշգրիտ տեսնում ենք, որ Ոսկեպար գյուղի հատվածում ճանապարհի մի կտոր դե յուրե գիծը հատում է, հետո նորից մտնում ՀՀ տարածք։ Նախկինում քննարկումներում այնպիսի ֆոն կար, որ այնտեղ, որտեղ ճանապարհ կա, հարցը լուծենք հետեւյալ կերպ՝ այդ ճանապարհի հատվածը պահենք, ուրիշ տեղից համարժեք հատված տանք։ Հետո եկել ենք այն եզրակացության, որ պետք չէ այդպես վարվել, որովհետեւ դա ստեղծում է լրացուցիչ անորոշություններ»,- հայտարարեց Փաշինյանը։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել