Ես քեզ սպասել եմ շատ երկար ու հոգնել այդ երկար սպասելու զգացումից: Զգացումից, որ եղել է միակողմանի: Ես այնքան երազներ էի հյուսել քո անձի շուրջ, որ ինքս մոռացել էի ինձ...
Իսկ քո գալուց հետո........
Քո գալուց հետո իմ երազանքները ջրի կաթիլի նման անհետացան, իսկ հատակին մնացել է դառը ու անտեղի հեգնանքը, իսկ ես սպասում էի ծաղիկներ ու բացատրություններ......բայց ավաղ......
Միգուցե չպետք է երազել..........
Այնպես կուզեի, որ դու գեթ մեկ անգամ ինձ լսեիր ու չընդհատեիր.... Իսկ մի՞թե իմ ուզածն այդքան մեծ բան էր........
Ես ուզում էի իմ զգացմունքները կիսել քեզ հետ...որովհետև դու միակն էիր ինձ համար, միակն էիր ամբողջ աշխարհում... Դու իմ տիեզերքն էիր, իմ կյանքի մասն էիր...............բայց հիմա.........
Նյութի աղբյուր՝ http://quello.net/3026--.html#.UhMZTZJHIcw
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել