Առանց պայմանականությունների պետք է պաշտպանենք մեր ազգային շահերը. ոչ մեկիս համար գաղտնիք չէ, որ թե´ ԱՄՆ-ի, թե´ ՌԴ-ի և թե´ եվրոպական շատ երկրների արտաքին քաղաքականության գլխավոր խաղաքարտը տարբեր հակամարտությունների ժամանակ երկակի դիրք գրավելն է: Հանգամանքների բերումով, թե մարտահրավերների բազմազանության արդյունքում, մենք հասել ենք մի սահմանի, որի հատումից հետո Հայաստանը կարող է վտանգված լինել՝ ճակատագրական սխալներ թույլ տալու անցանկալի հնարավորությամբ: Ինչպես հասկացաք, խոսքն այստեղ Հայաստանի վարած արտաքին քաղաքականության մասին է: Հարցի ամբողջ բարդությունը նրա մեջ է, որ մենք հայտնվել ենք ոչ թե երկու քարի արանքում, այլ բազմաթիվ քարերի. ԱՄՆ-ն, Ռուսաստանը, եվրոպական երկրները, ինչպես նաև Իրանը մեծ հետաքրքրություն են ցուցաբերում Հայաստանի վարած ներքին և արտաքին քաղաքականության հանդեպ: Նրանք, ժողովրդական լեզվով ասած, «աբառոտի» մեջ են վերցրել մեր երկիրը: Չգիտես, թե ինչո՞ւ, Հայաստանում կայացրած յուրաքանչյուր որոշում` լինի դա թե´ ներքին, թե´ արտաքին քաղաքականության հարթության մեջ, լայն արձագանք է ստանում նրանց կողմից: Ամեն մեկը փորձում է իր շահերի տեսանկյունից մեկնաբանել Հայաստանում տեղի ունեցող զարգացումները: Մենք հայտնվել ենք «Сразу всем не угодишь, а если все таки угадишь, то этим только себе навредишь» դիլեմայի մեջ: Այսինքն՝ մենք պետք է շարժվենք ինչպես անել, որ մեր ընդունած որոշումները միանգամից գոհացնեն բոլորին սկզբունքո՞վ: Այո´, ամբողջ զավեշտը հենց սրա մեջ է: Եթե մենք բռնենք այդ ճանապարհը, մենք հիրավի կկործանվենք, մենք շանս չենք ունենա ո´չ վերականգնելու մեր տնտեսությունը, ո´չ էլ հաջողություններ կունենանք արտաքին քաղաքականության մեջ: Ժամանակն է եկել, որպեսզի մենք ամբողջ աշխարհին հասկացնենք, որ Հայաստանը գտնվում է այնպիսի ծանր դրության մեջ, որ մեզ ամենևին էլ չեն հետաքրքրում այլ երկրների շահերը, մենք այսուհետ գործելու ենք ելնելով զուտ մեր ազգային շահերից, խաղալու ենք առանց պայմանականությունների կանոնների և դա անելու ենք այնքան ժամանակ մինչև, որ երկիրը ոտքի չկանգնի: Ես լավ գիտակցում եմ, որ այս տողերս կարող է շատերի մոտ քմծիծաղ առաջացնել և ասեն. «Հա էլի, նրանք էլ ընենց կհուզվեն մեր դիրքորոշումից, նրանք ուղղակի թքած ունեն մեր դիրքորոշումների վրա, նրանց միայն իրենց շահն է հետաքրքրում…»:

Հ.Գ. Ըստ իս` մենք պետք է սթափվենք և շատ հստակ քայլերով առաջ գնանք, մենք ուղղակի իրավունք չունենք շարժվել տարբեր պետությունների խաղի կանոններով, կարևորը, որպեսզի մենք պարտադրենք մեր խաղի կանոները: Ես հասկանում եմ, որ իմ ասածը կարող է ուտոպիա թվալ, բայց միակ ճիշտ ճանապարհն, ըստ իստ. սա է…, այլ կերպ մենք լուրջ բարդություններ ենք ունենալու, եթե իհարկե հիմա արդեն չունենք…

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել