Մեկ-երկու ամիս առաջ էր, որ ամեն օր սրանից տողեր էի հիշում, հղումն էի դնում ու մի լավ ուրախանում էինք միասին, ամեն մեկդ մի տող գրում էր հղմանս տակ, զվարճանում էինք միասին, Մարկն էլ միացավ........ Ուզում եմ, որ մի հրաշք կատարվի... Չգիտեմ` ինչու էի էդպես ինտենսիվ հիշում..... Ուզում եմ հավատալ, որ հրաշքներ լինում են ... որ Մարկը կապրի ու մի էսպիսի բան կստեղծագործեն այս օրերի մասին...

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել