Իրականում վերջին երկու տարում եղել է միայն երկու հայեցակարգային մոտեցում՝
1. Ազգ-բանակ
2. Խաղաղության հայեցակարգ Տեր-Պետրոսյանի կողմից: 

Ես խոսում եմ միայն բաց, հրապարակային եւ դրական ձեւակերպված մոտեցումների մասին: Դրական՝ ոչ թե լավ, այլ դրական՝ բառիս բուն իմաստով: Այսինքն՝ ի հակադրություն զուտ բացասողի՝ նաեւ սեփական նպատակը ձեւակերպող: 

Կարեւոր չէ՝ այս մոտեցումներից որն էր առավել հիմնավորված, որն ինչ չափի եւ որակի էր ձեւակերպված, որն էր ճիշտ ու սխալ: Կարեւոր է, որ այլ մոտեցում չի եղել, ու, մեծ հաշվով, չի էլ կարող լինել: 
2016-ից պատերազմից հետո իրավիճակին կարող է լինել երկու պատասխան: 

1. Հայաստանը պետք է բարձրացնի դիմադրողականության ներուժը, նոր մակարդակի հասցնի այն: Եթե համարվում է, որ դրա կարողությունն ունենք: Դա կարող ենք կոչել ազգ-բանակ թե ազգ-քանակ թե ազգ-օշարակ՝ բացարձակ կարեւոր չէ: 
2. Հայաստանը չի կարող ապրել անընդատ դիմադրողականության մեջ, չունի դրա ռեսուրսը, եւ պետք է ձգտի խաղաղության ոչ թե հանուն վերացական պացիֆիզմի, այլ հանուն սեփական իսկ գոյության: 
Էս երկուսն են: 
Թե գիտեք այլ տրամաբանորեն հնարավոր տարբերակներ, ձեն հանեք: Ընտրությունը գուցե բարդ է, գուցե չի համապատասխանում մեր գեղեցիկ ցանկություններին, բայց սա է:

Հիմա, երբ նոր կառավարության անդամները վիճում են հնի հետ ազգ-բանակի շուրջ, սա ընդամենը տղայական լեզվակռիվ է ոչնչի շուրջ, ընդամենը բառախաղ է եւ ուրիշ ոչինչ:

Ի դեպ՝ սա այն կառավարությունն է, որի վարչապետը, երբ դեռ վարչապետի թեկնածու էր, խոսում էր «ռազմարդյունաբերության թռիչքաձեւ զարգացման» մասին: Նաեւ մի քանի անգամ շեշտել է, որ ներկա պայմաններում խաղաղության մասին խոսել անհնար է, քանի դեռ Ադրբեջանի դիրքերն այնպիսին են, ինչպիսիք այսօր են: 

Հիմա սա կարող եք կոչել ոչ թե ազգ-բանակ, այլ վարդագույն նապաստակ, բայց դրանից էությունը չի փոխվում, որովհետեւ էությունը բառերը չեն: 
Ես հատուկ այս գրառման մեջ ոչ մի վերաբերմունք չեմ ձեւակերպում: 
Ես ուզում եմ, որ մարդիկ, որոնք այս բանավեճում կողմ կամ դեմ են արտահայտվում, մտածեն եւ ընտրեն: Որովհետեւ մարդը քաղաքացի է դառնում, միայն երբ մտածում եւ ընտրում է:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել