Կենտրոնաֆրիկյան Հանրապետությունը Ֆրանսիայից անկախություն է ձեռք բերել 1960 թվականին: Հարևանները՝ Հարավային Սուդանը, Կոնգոն, Չադը, Կամերունն են: Սա Աֆրիկայի ամենաքիչ բնակեցված պետություններից մեկն է: Օվկիանոսներից մեկուսացվածության և դժվարհասանելիության պատճառով այս տարածքն ընդհուպ մինչև XIX դարը եվրոպական քարտեզների վրա ուղղակի սպիտակ հետք էր:
ԿԱՀ-ում կառավարման ձևը նախագահական հանրապետությունն է: Պետության առաջնորդը Կաթրին Սամբա-Պանզան է, ով նախագահում է 2014-ից ի վեր:
Բնակչության թիվը 2012-ի դրությամբ կազմել է 5 միլիոն: Տարեցտարի երկրի բնակչությունն աճում է 2,1 տոկոսով: Միջինում յուրաքանչյուր կնոջ բաժին է հասնում 4,7 ծննդաբերում, սակայն մանկահասակների մահացության թիվը շատ մեծ է՝ 1000-ից 102-ը:
ԿԱՀ-ի բնակչության մոտ 90 տոկոսը նիգեր-կոնգո ցեղախմբից է՝ 33 տոկոս Նիգերիայից ներգաղթածներ, 27 տոկոս Սուդանից ներգաղթածներ և այլն:
Մայրաքաղաք Բանգիում կլիման արևադարձային սավաննաներն են կազմում: Անձրևներ տեղում են մայիսից մինչև հոկտեմբեր: Այստեղ զբոսաշրջիկներն ու ճանապարհորդները քիչ են, քանի որ հանգստի համար նախատեսված ենթակառուցվածքներ չկան քաղաքում:
Կյանքի միջին տևողությունը տղամարդկանց համար 48 տարի է, իսկ կանանց համար՝ 51 տարի:
Ամենաարդիական խնդիրներից մեկը ԿԱՀ-ում խմելու ջրի խնդիրն է, որը ոչ բոլորին է հասանելի և չափազանց քիչ է
Տեղի վարսավիրանոցը
Այս նավակները մի ափից մյուսը աշխատանքի հասնելու միակ միջոցն են
Տաքսի մայրաքաղաքում
Ճանապարհների վիճակը վատ է
Եվս մեկ կարևոր խնդիր է հիվանդանոցների անհասանելիությունը
Փողոցներում պոլիէթիլենային տոպրակների մեջ ջին են վաճառում «Խմիր և պարիր» սլոգանով
Տեղի շուկաների աշխատողները
Այստեղ ևս սիրում են խորոված
Երբեմն այպիսի ուտեստներ են պատրաստում՝ շոգեխաշած թրթուրներ՝ սոխով և պղպեղով
Տեղաբնիկները պատժում են հայրենակցին ատրճանակ գողանալու համար
