«Սերժ Սարգսյանը վաղը կասի Հայաստանի չորրորդ նախագահի թեկնածուի անունը: Երեկ հայտարարել է ՀՀԿ խոսնակ Էդուարդ Շարմազանովը՝ ՀՀԿ ԳՄ նիստից հետո:
Խոսնակն ասել է, որ չի լինի անսպասելի թեկնածու, և խոսքն արդեն շրջանառվող անվան մասին է: Ամենայն հավանականությամբ, Շարմազանովը նկատի ունի Մեծ Բրիտանիայում Հայաստանի դեսպան Արմեն Սարգսյանին, որի անունն էլ հենց գրեթե միակը շրջանառվում է այն հատկանիշներից հետո, որ մտավորականների հետ հանդիպմանը հայտարարել էր Սերժ Սարգսյանը մի քանի օր առաջ:
Արմեն Սարգսյանը Հայաստանի վարչապետ է եղել 1996 թվականին, բայց ընդամենը մի քանի ամիս, որից հետո նա հեռացավ անվերադարձ: Պաշտոնապես դա բացատրվեց, որ Արմեն Սարգսյանն ունի առողջական խնդիրներ, թեև ոչ պաշտոնական խոսակցություններն ու տեղեկություններն այն մասին էին, որ Սարգսյանն իրականում խնդիրներ ուներ Հայաստանի իշխանական համակարգի ներսում, մասնավորապես՝ ուժային բլոկի հետ: Ընդ որում՝ այդ հանգամանքը նրա շուրջ ստեղծեց հանրային դրական ընկալումներ, կամ ավելի շուտ խորացրեց այն՝ հաշվի առնելով այդ ժամանակ իշխանության և, մասնավորապես, ուժային բլոկի հանդեպ հանրային բացասական վերաբերմունքը:
Արմեն Սարգսյանը գործնականում հեռացավ այդ ընկալումների ներքո և առ այսօր թերևս մնում է դրանց շրջանակում: Քանի՞ ամիս կմնա Արմեն Սարգսյանը նախագահի պաշտոնում, որն, իհարկե, ներկայումս գուցե իր լիազորություններով նույնիսկ համարժեք չէ այն ժամանակվա վարչապետի պաշտոնին: Սարգսյանը սահմանադրորեն ունի 7 տարի նախագահելու իրավունք՝ մեկ ժամկետով: Անկասկած է, որ նախագահ ընտրվելու դեպքում Արմեն Սարգսյանի, այսպես ասած, հիմնական կրեդոն լինելու են մի կողմից նրա միջազգային կապերը, որ նա ստեղծել է ՄԵծ Բրիտանիայում երկարատև գործունեության ընթացքում, մյուս կողմից՝ նրա այն հանրային դրական ընկալումները, որոնց մասին խոսում էինք 1996-ի նրա մի քանի ամսվա վարչապետության և հեռանալու պատմության ոչ պաշտոնական վարկածների կոնտեքստում:
Առաջին հայացքից իշխանական ոչ ազդեցիկ լծակների բացակայությունն իրականում բավականին նուրբ ձևով զգալիորեն փոխհատուցում են այդ երկու գործոնները: Նախ՝ երկուսն էլ շատ են պետք ներկայիս իշխանությանը, իսկ մյուս կողմից էլ այդ երկու գործոնները Արմեն Սարգսյանին տալիս են, իհարկե, ոչ պաշտոնական, այդուհանդերձ որոշակի լծակ իշխող համակարգի վրա: Մեծ հաշվով, Արմեն Սարգսյանը նախագահի պաշտոնում դե ֆակտո դեսպան է՝ իշխանության դեսպանը միջազգային տարբեր սուբյեկտների մոտ, իշխանության դեսպանը հասարակության մոտ և միջազգային տարբեր սուբյեկտների դեսպանը՝ Հայաստանի իշխող համակարգում»,-գրում է թերթը:
Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի այսօրվա համարում:
