Մենք բոլորս էլ երազել ենք սուպեր կարողություններ ունենալու մասին, բայց մեծամասնությունը ստիպված է ընդունել, որ այդպիսի անիրական ընդունակություններ ունենալը հնարավոր չէ: Բայց մի քանի հազվադեպ դեպքերում մարդիկ ունենում են այնպիսի ընդունակություններ, որ չեն տեղավորվում առողջ գիտակցության մեջ և չեն ենթարկվում բացատրության:
Օրինակ...
#6 Մա Սիանգանի վրա էլեկտրական հոսանքը չի ազդում
Մա Սիանգանը ընդունակ է ձեռք տալ բաց էլեկտրական լարերին առանց որևէ ցավ զգալու: Նա իր այս ընդունակությունը բացահայտել է շատ պատահական: Մի օր հեռուստացույցը խափանվում է, և Սիանգանը առանց հեռուստացույցը հոսանքից անջատելու պատահականորեն կպչում է բաց էլեկտրական լարերին: Սովորաբար այսպիսի պատմությունները ավարտվում են հոսանքահարությամբ կամ մահվամբ, բայց դրա փոխարեն Սիանգանը ոչինչ չզգաց: Որպեսզի համոզվի, որ էլեկտրական հոսանքը իր վրա ոչ մի ազդեցություն չի թողնում, նա ևս մեկ անգամ կպչում է բաց լարերին:
Ամենազարմանալին այն է, որ նույնիսկ այն ժամանակ, երբ լարերում հարյուրավոր վոլտ էլեկտրական հոսանք կա, նա ընդհանրապես ոչինչ չի զգում: Չնայած որ Սիանգանը ասում է, որ հոսանքին դիպչելուց հետո ինքն իրեն ավելի «լիցքավորված» է զգում, բայց փորձագետները համոզված են, որ նա պարզապես կատակում է: Հետազոտողները չեն հավատում նաև, երբ նա ասում է, որ միայն իր ձեռքերով կարող է դիաթերմիկ մերսումներ իրականացնել (սա մերսման մի տեսակ է, որը կատարվում է հատուկ էլեկտրական մագնիսների միջոցով):
Այսպիսով, ո՞րն է այս ամենի պատճառը...
Էլեկտրականությունը տարբեր մարդկանց վրա տարբեր կերպ է ազդում, դա կախված է մարդու գիրությունից, մաշկի խոնավությունից, օրգանիզմում կատարվող քիմիական գործընթացներից: Համաձայն կատարված հետազոտությունների՝ Սիանգանի մաշկի դիմադրությունը 7-8 անգամ գերազանցում է նորման, որն էլ նրան թույլ է տալիս առանց հատուկ միջոցների ձեռք տալ էլեկտրական լարերին:
Ամենայն հավանականությամբ, պետք է որ Սիանգանի նման շատ մարդիկ լինեն:
#5 Դին Կարնազեսը կարող է անընդհատ վազել
Դին Կարնազեսը ամերիկյան երկար տարածությունների վազորդ է և ունի անսահման դիմացկունություն: Նա ընդունակ է եղել 50 օրերի ընթացքում վազել 50 մարաթոնյան վազքուղի՝ 50 տարբեր նահանգներում: Նա յուրաքանչյուր մայրցամաքում կատարել է 2 մարաթոնյան վազք և երեք անքուն գիշերների ընթացքում վազել շուրջ 560 կմ:
Դեռ 2007 թվականին Դինը ցանկացել էր վազել Նյու Յորքից մինչև Սան Ֆրանցիսկո, սակայն ճանապարհին հուսահատությունից կանգ էր առել: Բանն այն է, որ ունենալով շատ ուժեղ դիմացկունություն, 1600 կիլոմետրը նրա համար հուսահատեցնող էր թվացել: Կարնազեսը այնքան շատ ձեռքբերումներ ուներ, որ երբ «Թայմսը» նրան ընդգրկեց 2007 թվականի 100 ամենաազդեցիկ մարդկանց ցանկում, միջմայրցամաքային ընդհատված այս վազքը միակ բացասական բանն էր, որ նրանք կարողացել էին գտնել: Դրանից հետո 2010 թվականին 75 օրվա ընթացքում Կարնազեսը կրկնեց նույն վազքը և ուղարկեց «Թայմս»-ին գրողի ծոցը:
Նա չվազելու բավականին ժամանակ է գտել և գրել է 3 գիրք: Կամ էլ, կատակում են, թե նա կախում է մեքենագիրը իր վզից և վազելիս ծնոտով տպում է այդ գրքերը:
Այսպիսով, ո՞րն է այս ամենի պատճառը...
Կարնազեսի մարմնի յուրաքանչյուր հատվածը նրան դարձնում է իդեալական վազքի համար: Երբ ավարտեց իր՝ 50 նահանգներով ընթացող մարաթոնների շարքը, նա անցավ բժշկական հետազոտություն: Սկզբում բժիշկները չափեցին մարաթոնների ընթացքում մարմնում վնասված մկանների քանակը: Վնասված մկանների քանակը անհամեմատ ցածր էր:
Ուսումնասիրությունները ցույց տվեցին նաև, որ բացի վնասված մկանների քիչ քանակությունից, նրա մկանները հարմարվել են նաև անընդհատ շարունակվող ծանրաբեռնվածությանը: Կարնազեսի մարմնում շրջանառվող արյան ծավալը նույնպես մեծ էր:
Հետազոտողները նաև եզրակացրին, որ Կարնազեսը կարող է 7-10 րոպեում 1,5 կմ անցնելով վազել գործնականորեն անընդհատ:
#4 Ստեֆան Ուիլթշիրը ունի հիանալի տեսողական հիշողություն
Ստեֆան Ուիլթշիրը կարող է մեկ անգամ նայելով քաղաքին արտապատկերել այն իր հիշողությամբ: Ուիլթշիրի նկարներում քաղաքներ են, որոնցում յուրաքանչյուր շինություն իր տեղում է՝ ունի նույն ձևը և մեծությունը: Շենքերը, պատուհանները, կամարները, անցուղիները՝ համարյա ամեն ինչ, մանրամասնորեն նման են իրական քաղաքներին: Եվս մեկ անգամ հիշեցնենք, որ նա այս ամենը նկարում է բացառապես իր հիշողությամբ:
Ուիլթշիրը նկարել է իր ամբողջ կյանքի ընթացքում: Նրա առաջին բառերը եղել են «թուղթ»-ը և «գրիչ»-ը: Նա 25 տարի շարունակ ճանապարհորդել է աշխարհով մեկ և նկարել տարբեր քաղաքներ: Օրինակի համար, ուղղաթիռով Նյու Յորքի վրայով թռչելուց հետո՝ իր հիշողությամբ նկարել է այս նկարը:
Նա չի հիշում այս տեսարանները միայն նկարելու ժամանակ, այլ հիշում է դրանք ընդմիշտ:
Այսպիսով ո՞րն է դրա պատճառը...
Ուիլթշիրը ունի աուտիկ հիվանդություն: Աուտիզմը արգելակում է գլխուղեղի տարբեր հատվածների միջև գոյություն ունեցող կապը, որը բերում է ուսուցման և տեղեկատվության մշակման հետ կապված խանգարումների: Բայց հենց այս կապի բացակայությունն էլ Ուիլթշիրին օժտել է այս կարողությամբ: Ուիլթշիրը դժվարանում է կատարել ամենօրյա գործողությունները, ինչպիսիք են՝ սնվելը, աշխատելը, բայց շատ լավ է նկարչության մեջ:
Մեզնից շատերը ուղղաթիռով թռչելիս ուղղակի կմտածեին. «Ինչո՞ւ այս շինությունները ունեն այսպիսի ձև»: Բայց Ուիլթշիրը պարզապես մանրադիտակի պես կենտրոնանում է քաղաքի փոքր դետալների վրա՝ շատ ուշադիր «ձայնագրելով» դրանք: Սրա պատճառով նա չի կարող, օրինակ, տեսնել շենքերի նմանությունը այս կամ այն օբյեկտներին, բայց կարող է հիշել նրանց ձևը և հետագայում նկարել դրանք:
Եվ նա միակը չէ այսպիսի հիանալի հիշողությամբ...
#3 Քիմ Փիքը հիշում է ամեն ինչ
Դեռ 2009 թվականին Քիմ Փիքը հիանալի հիշում էր 12 000 գիրք: Քիմը կարդում է գրքի 2 էջը միանգամից, յուրաքանչյուր էջը՝ համապատասխան աչքով. սա մի բան է, որ յուրաքանչյուր ոք էլ կարող է սովորել: Հետազոտողները ենթադրում են, որ Փիքը ունի հիանալի էյդետիկ կամ պատկերային հիշողություն: Նա կարողանում է մտապահել 98 տոկոսը այն ամենի, ինչի հետ առնչվում է: Համեմատության համար նշենք, որ սովորական մարդիկ օրինակ չեն կարող մտապահել նախորդ նախադասության բառերի 98%-ը:
Երբ ինչ-որ մեկը դիմում է նրան գումարի միջոցով ինչ-որ «հիշողության խաղ» խաղալու համար, որը օրինակ մոտ 30 րոպե է տևելու, Փիքը ասում է, որ սեփական կարողությունները փողի համար օգտագործելը «էթիկայի նորմերին չի համապատասխանում»
Այսպիսով ո՞րն է դրա պատճառը...
Շատերը համոզված են, որ Ուիլթշիրի նման Քիմը նույնպես աուտիկ է: Քիմի անհավատալի ընդունակության պատճառը, ենթադրում են, ծնված օրվանից ունեցած շեղումն է, որի հետևանքով՝ նրա հիշողության պարունակությունը մեծացած է: Բացի 12 000 գրքերից՝ նա հիշում է նաև սպորտային մրցաշարերի հաշիվները, կարող է ցանկացած քաղաքի համար նշել այնտեղ տանող փողոցները, տարածքի փոստային ինդեքսը, հեռուստատեսությունների անունները և այլ մանրամասներ:
Այս ամենի հետ միասին Փիքը ոչ մի բանի դիմաց չի վաճառում իր ընդունակությունները, այլ «կիսում է իրեն շնորհված նվերը աշխարհի հետ»: Նրա հայրը և խնամակալը ոչինչ չեն ընդունում Փիքին տեսակցելու համար, այն ուրախությունը, որը զգում է Փիքը այլ մարդկանց տեսնելիս, արդեն իսկ բավական է: Դասթին Հոֆֆմանը, հանդիպելով նրան «Անձրևի մարդը» ֆիլմի համար հետազոտություն կատարելու համար, ասել է. «Եթե ես աստղ եմ, ապա դու երկինքն ես»:
#2 Վիմ Հոֆը «սառցե մարդ» է
Վիմ Հոֆը դանիացի մի մարդ է, ով ունի մի անհավատալի կարողություն. նա անխոցելի է ցրտի հանդեպ: Այս կարողությունը նա ապացուցել է լողալով սառցե ջրերում և ամբողջությամբ սառույցի մեջ թաղվելով: Նա նույնիսկ բարձրացել է Էվերեստը ընդամենը մի կիսավարտիքով և վերջում ասել, թե դա «շատ հեշտ էր»:
Նա անվանվել է «սառցե մարդ», որովհետև դանիացիները լավ չեն երևակայությունից: Սովորական մարդիկ սառցե ջրում սուզվելիս մարմնի ջերմաստիճանի անկումից մի քանի րոպեների ընթացքում կմահանային:
Հոֆը համոզված է, որ իր այսպիսի կարողությունների պատճառը մեդիտացիան է: Հետազոտողները, ուսումնասիրելով Հոֆին, ապշել են՝ տեսնելով, որ նա կարողանում է կառավարել իր ինքնավար նյարդային և իմունային համակարգերը՝ կենտրոնացման և մեդիատացիայի միջոցով: Ավելի պարզ ասած, նա կարող է ընդամենը կենտրոնանալով կառավարել իր՝ ցրտի զգացողությունը:
Հետազոտողները ընդգծում են նաև, որ Հոֆը բացառիկ դեպք է, և ամեն մարդ չի կարող մեդիտացիա անելով ձեռք բերել նրա ընդունակությունները:
#1 Իսաո Մաչիին ապրում է «Մատրիցայում»
Իսաո Մաչիին ճապոնացի է, ով ունի սուպեր ռեֆլեքսներ, որը նա օգտագործում է կատանայի (ճապոնական թուր) միջոցով տարբեր տեսակի ապշեցուցիչ հնարքներ կատարելու համար:
Մաչիին կարող է օդում թրով կիսել տարբեր մանր իրեր: 50 մետր վայրկյան արագությամբ թռչող սիսեռի հատիկը, որը նույնիսկ մարդկային աչքը չի կարողանում տեսնել, Մաչիին շատ հեշտությամբ բաժանում է 2 մասի:
Այսպիսով ո՞րն է դրա պատճառը...
Մաչիին իրականում չի տեսնում թչող սիսեռի հատիկը, այլ զգում է նրա թռիչքը այլ կերպ: Ահա թե ինչ է կլինիկական հոգեբան Ռամանի Դուրվասուլան ասել այդ մասին. «Սա խոսում է ընդհանրապես ուրիշ զգայական աստիճանի մասին, որովհետև նա այս ամենը իր տեսողությամբ չի կատարում»:
Մենք որոշ առումով անում ենք նույն բանը. երբ ինչ-որ մեկը որսում է գնդակը, նա պետք է «կանխազգա» թե գնդակը որ ուղղությամբ են փոխանցելու: Օրինակ՝ փորձառու բեյսբոլիստները այնքան լավ են հարմարվել այս ամենին, որ կարող են հարվածել շուրջ 90 մ/վ արագությամբ շպրտած գնդակին: Բայց ամեն դեպքում նույնիսկ ամենափորձառու բեյսբոլիստը օգտագործում է իր տեսողությունը: Բեյսբոլիստի և Մաչիի տարբերությունը կայանում է նրանում, որ Մաչիին կարողանում է հարվածել նաև տեսողության համար չափազանց արագ շարժվող իրերին:
