Բանակում ոչ մի տեսակ օրենք չի աշխատի, եթե յուրաքանչյուր զինվորի ու սպայի կողմից չլինի անհատական պատասխանատվության զգացում: Հատակպես սահմանային զորմասերում, որտեղ իրականացնում են նաև մարտական հերթապահություն ու իրենց կցագրված է մարտական զենք, կարող են «ներքևում»՝ զորամասում, ստացած վիրավորանքը հանկարծ հիշել ու ... Ապրիլյան պատերազմից հետո, ես ինքս նկատեցի, որ զգալիորեն նվազել է միջանձնային հարաբերություններում առկա լարվածությունը: Եթե իրար չէին ընդունում, կամ ջրերը նույն առվով չէին հոսում, աշխատում էին այնպես անել, որ ճանապարհները չհատվեն : Իսկ ընդհանուր առմամբ, բոլորի մոտ բարձրացավ այն գաղափարականը, որ իրար մեջ թշնամի փնտրել պետք չէ, թշնամին սահմանից այն կողմ է: Հուսով եմ, որ նորակոչիկների և «դեմբելների» միջև այս անգամ չի լինի կռված և չկռված տարբերակումն ու մեկը մյուսի նկատմամբ մեկ նիշով ավել լինելու հանգամանքը: Զինվորները միմյանց հետ շփվելիս պետք է հիշեն, որ մի քանի օրից իրենք մարտական զենքով մարտական հերթապահության են կանգնելու, գոնե սա աչքի տակ ունենան ու իրար չվիրավորեն մինչև հոգու խորքը, նկատողություն անելիս էլ լինել նրբանկատ...
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել