Առաջին անգամ Լյուն նման քայլի գնաց 1972թ.: Նա աղբարկղում գտավ մի աղջկա, որին թողել էին ճակատագրի քմահաճույքին: Թեպետ կնոջ միջոցները հազիվ էին հերիքում, բայց նա իր ամուսնու հետ անտարբեր չգտնվեց և փոքրիկին տուն տարավ:
Չինաստանում հաճախակի երևույթ է երեխաներին թողնելը, և ամեն անգամ Լյուն նրանց գտնելիս տուն է տարել: Եվ այդպես 30 երեխայի է փրկել:
Նրանցից մի քանիսին իրենք են խնամել, մյուսների համար ընտանիքներ են գտել ծանոթների և հարազատների շրջանում: Փրկված երեխաներից մեկի պատմությունն ուղղակի ցնցող է:
Երբ Լյուն գտավ նորածին աղջնակին, նրա գլուխն ամբողջովին կապտած էր, իսկ մարմինը՝ արյան մեջ կորած: Բայց աղջիկը դեռ կենդանի էր, և նրան շտապ օգնություն էր պետք:
Պարզվել է, որ ինչ-որ մեկը ոչ միայն ցանկացել է ազատվել երեխայից, այլև կտրել է նրա վիզը: Ավելի ուշ բժիշկները ասել էին, որ եթե կտրվածքը մի փոքր էլ խոր լիներ, կամ էլ օգնությունը մի փոքր ուշ ցուցաբերվեր, փոքրիկը չէր ապրի:
Այժմ Լյուն երիկամների անբավարարվածությամբ պառկած է հիվանդանոցում: Բայց նույնիսկ այդ վիճակում նա մտահոգվում է իր փրկած տղաներից մեկի ճակատագրով, որը շուտով պետք է դպրոց գնա:
Ցավոք, աշխարհը այս կնոջ հերոսական արարքի մասին հիմա է իմանում. պատճառն այն է, որ Լյուն երբեք չի ձգտել փառքի, նա պարզապես արել է այն, ինչ իր պարտքն է համարել:
