Զարմանալի չէ, որ Էդգար Ալլան Պոյի պատմություններն այդքան տխուր են. այս երիտասարդը շատ դժվար ու ծանր կյանք է ունեցել։
Ծնողները լքել են նրան, կինը վաղաժամ մահացել է, նրա կյանքն էլ տարօրինակ ավարտ է ունեցել. թվում է՝ անհաջողություններն անեծքի նման հետևել են նրան։
Ամեն դեպքում, նրան հաջողվել է մնալ պատմության մեջ որպես ամենանշանավոր գրողներից մեկը։
Գրեթե բոլորին հայտնի է նրա անունը, մեզանից շատերը կարող են տալ նրա աշխատանքներից գոնե մեկի անունը, սակայն ամերիկացի հայտնի գրողի մասին այս տարօրինակ ու հետաքրքիր փաստերը քչերին են հայտնի։
Նրան անվանել են Շեքսպիրի հերոսներից մեկի անունով։
Էդգարի ծնողները դերասաններ են եղել. նրա ծնունդից հետո պատրաստվում էին խաղալ Շեքսպիրի «Լիր արքան» պիեսում, ու մեծ է հավանականությունն այն բանի, որ նրան անվանել են պիեսի հերոս Էդգարի անունով։
«Ալլան» անունը նրան տվել են որդեգրողները։
«Ալլան» անունը տվել են ոչ թե կենսաբանական ծնողները, այլ Ջոն և Ֆրանսիս Ալլանները, ովքեր որդեգրել են Էդգարին, երբ վերջինս 2 տարեկան էր. մայրը մահացել էր, իսկ հայրը՝ լքել նրան։
Էդգարը ստորագրելիս և ոչ մի տեղ չի գրել «Ալլան» անունը։
Խնամակալ ընտանիքի հետ վատ հարաբերությունների պատճառով նա ստորագրելիս բաց էր թողնում «Ալլան» անունը։
Նրա սերը կատվի հանդեպ։
Աշխատելիս հաճախ կատուն նրա ուսին էր։ Պոյի մահվան լուրը ստանալուց հետո նրա զոքանչը Էդգարի սիրելի կատվին՝ Կատերինային, ևս մահացած է գտնում։
Նա ծառայել է բանակում։
1827 թվականին Պոն միացել է ԱՄՆ բանակին՝ կեղծ՝ Էդգար Ա. Փերրի անունով։ Նա պնդել է, որ 22 տարեկան է, մինչդեռ այդ ժամանակ նա ընդամենը 18 տարեկան էր։
Այս ամենը խնամակալ հորից թաքնվելու համար էր։ Նրանք երբեք լեզու չեն գտել, ու Պոն փորձում էր փախչել հորից։ Ամեն դեպքում, նրա սուտը բացահայտվեց, ու նա ազատ արձակվեց։
Նա այնպես է արել, որ հեռացվի ակադեմիայից։
Չնայած նա գերազանց ուսանող է եղել, Ուեսթ Փոյնթը նրան դուր չի եկել։ Բայց նրա խորթ հայրը չէր թողնի նրան դուրս գալ ակադեմիայից, այդ պատճառով էլ նա ինքն այնպես արեց, որ հեռացվի։
Նա ամուսնացել է իր զարմուհու հետ։
1836 թվականին Էդգար Ալլան Պոն ամուսնանում է 13-ամյա զարմուհու՝ Վիրջինիայի հետ։ Նրանց ամուսնության վկայականում, սակայն, նրա տարիքը նշված է 21։
Նրա առաջին աշխատությունն աճուրդում ռեկորդ է գրանցել։
Պոյի առաջին հրապարակված գրքի («Tamerlane and Other Poems» 1827) 12 օրինակներից մեկը 2009 թվականին աճուրդում վաճառվել է 662,500 $-ով, ինչը ռեկորդային թիվ է ամերիկյան գրականության ստեղծագործության համար։
Նա առաջարկել է Մեծ պայթյունի տեսությունը գիտնականներից 80 տարի առաջ։
1848 թվականի 150 էջանոց պոեմի՝ «Էվրիկա» աշխատության մեջ, Պոն, փորձելով գուշակել աշխարհի ստեղծումը, խոսում է Մեծ պայթյունի մասին։ Այս աշխատությունը նա համարում է իր գլուխգործոցը։
Ամենահայտնի «Ագռավը» աշխատությունը եկամուտ չի բերել։
Պոյի ամենահայտնի ստեղծագործությունը՝ «Ագռավը», զարմանալիորեն գումար չի բերել հեղինակին։ American Review ամսագիրն ընդամենը 9 $ է տվել հեղինակին գիրքը տպելու համար, սակայն այն դարձել է բոլոր ժամանակների ամենահայտնի պոեմներից մեկը։
Նա է ներմուծել դետեկտիվ պատմությունները։
Նրա՝ 1841 թվականի «Սպանություն Մորգ փողոցում» պատմվածքով սկիզբ դրվեց ժամանակակից դետեկտիվ պատմվածքներին։
Առեղծվածային մահը
Մահվանից մի քանի օր առաջ՝ Բալթիմորի ընտրությունների օրը, Պոյին գտել են մի գինետանը՝ հյուծված, մտահոգված, այլ մարդու շորերով։
Սա շատերին ստիպում է մտածել, որ Պոն դարձել է քուփինգի զոհ, երբ մարդկանց, հակառակ իրենց կամքի, վերցնում էին փողոցներից, թունավորում կամ թմրանյութեր տալիս, հետո տանում մեկ այլ տեղ ու ստիպում քվեարկել որևէ թեկնածուի օգտին։
Գրողին տարան Վաշինգտոնի բժշկական կենտրոն, որտեղ նա մահացավ օրեր անց։
Նրա բժշկական թղթերն ու մահվան վկայականն անհետացել են։
Էդգար Ալլան Պոյի մահվան պատճառները բացատրող տարբեր վարկածեր կան, սակայն ոչ մեկին հստակ հայտնի չեն մահվան իրական պատճառներն ու հանգամանքները։ Բոլոր բժշկական թղթերն ու նույնիսկ մահվան վկայականը ժամանակի ընթացքում կորել են։
Նրա հուղարկավորությանը ներկա է գտնվել ընդամենը 7 մարդ։
Չնայած այդ ժամանակ նա հայտնի էր Ամերիկայում, նրա զարմուհին մոռացել էր հայտնել մարդկանց, որ նա մահացել է։ Հուղարկավորության արարողությունն ընդամենը 3 րոպե է տևել։
Նա շարունակել է գրել մահվանից հետո՞։
Բանաստեղծ ու հոգևոր մեդիում Լիզի Դոթենը պնդում էր, որ Պոյի հոգին մնացել է սենյակում նրա մահվանից հետո ու օգնել է նրան գրել մի քանի բան։
