Տգեղ աղջիկներ չկան, բայց գեղեցիկ են այն աղջիկները, ում սիրում են

Վարդգես Պետրոսյանի խոսքերն են, մի քիչ վիճելի, բայց ...
Իսկ ի՞նչն  է գեղեցկության չափանիշը, ինչո՞վ են առաջնորդվում մարդիկ տարբերակելու համար գեղեցիկն ու տգեղը...
Կա՞ արդյոք գեղեցկության էտալոն: Չէ՞ որ աշխարհի տարբեր ժողովուրդների մոտ տարբեր է գեղեցկության մասին պատկերացումները:Պատմական տարբեր ժամանակներում ևս կնոջ գեղեցկության ըմբռնումը տարբեր է եղել...
Ի՞նչ է տեղի ունենում այսօր: Մեզ <<պարտադրում>> են կնոջ համաշխարհային իդեալ, որին հասնելու համար շա՜տ աղջիկներ են դեպի կործանում գնում:Մինչդեռ մարդուն աստված արարել է ապրելու, կյանքը վայելելու, ոչ թե ցուցադրության նմուշ դառնալու համար:
Ինչևէ, շեղվեցի:
 Մ...ն չէր կարողանում ազատվել հոգեբանական այն բարդույթից, որ ինքը տգեղ է, շա՜տ տգեղ, չէ՞ որ փոքր քույրն էլ շպրտեց երեսին՝ ինչ էլ գեշն ես: Իսկ նրան օրը տասը տղա է զանգում: Նա հաճախ է գալիս այս այգին, նստում ու անրջում, երազում մեծ սիրո մասին:Բայց չէր կարողանում մտքից հանել այն երեկոն...
...Ոսկե աշնան երեկո էր դպրոցում: Հրաշալի տրամադրություն էր դահլիճում, խաղ էին խաղում՝<<Գրությունը տուր այն աղջկան...,կամ տուր այն տղային...>>: Տղաներից մեկը կարդաց՝ վարդը տուր այն աղջկան, ով ամենագեղեցիկն է: Նա մոտեցավ աղջիկների խմբին ու շրջելով բարձր-բարձր ասում էր՝ դու չէ, դու էլ չէ...., չէ դու գեշ ես, ասաց, երբ անցնում էր  իր մոտով, հետո վարդը տվեց ինչ-որ մեկին ու գոհ հեռացավ: Խաղը շարունակվեց, ուրախ տրամադրությունը ոչնչով չէր փոխվել, բայց ոչ ոք չտեսավ թե ինչպես ալեկոծվեց իր հոգին:
Համալսարանում կյանքը հոսում է միօրինակ, թեև ինքը մեծ նպատակներ է դրել իր առջև՝ շարունակել կրթությունը, հասնել բարձունքների, բայց հոգու խորքում զգում է, որ իր երջանկությունը սիրո և ընտանիքի մեջ է տեսնում:
-Բարև սիրուն ջան, ի՞նչ կա, դեմ չե՞ս մի քիչ շփվենք ...
Նայեց՝ առջևում մի երիտասարդ էր կանգնած ու լայն ժպիտով իրեն էր նայում: Կանգնեց, անսպասելիությունից շփոթված քթի տակ ինչ-որ բան քրթմնջաց և արագ, համարյա վազելով հեռացավ: Տուն հասնելուն պես մոտեցավ հայելուն, մազերն արձակեց, սկսեց ետ ու առաջ քայլել, սեթևեթել, բայց կարծես թե էդքան էլ տգեղ չեմ, հը՞,կարելի է դիմել կոսմետոլոգի....
 Կանգառում երթուղայինի էր սպասում, այնքան էլ մարդ կար սպասող: Թիկունքից մեկը գրկեց Մ....ի ուսերը ու  ծիծաղեց՝ չճանաչեցի՞ր:
Մ....ն շրջվեց,մի պահ լուռ նայեց նախկին դասընկերոջն ու...շը՜րխկ, շռնդալից ապտակն իջավ երիտասարդի զարմացած դեմքին: Ոգևորությունն այնքան մեծ էր, որ չնկատեց ինչպես արագ ոտքով տուն հասավ: Աչքերը երջանկությունից փայլում էին, իսկ երիտասարդը...