Մենք հասկանում ենք, որ մանկությունը հեռացել է առանց այցեքարտ կամ հասցե թողնելու: Այն մնացել է միայն մեր սրտերում: Այնտեղ է մանկության ետդաձի տոմսը: Եվ ամեն անգամ պետք է պարզապես մի փոքր պատուհան բաց թողնել մեր սրտում գտնվող մանկության  համար…

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել