Ինչ վերաբերում է բուն ձեռնարկի կիրառության օգտակարության հարցին, ապա այստեղ անհրաժեշտ է հստակեցնել, որ Հայաստանը և հայությունը պետք է իրենց մարդկային ու մտավոր ռեսուրսները կենտրոնացնեն Հայաստանի (ԱՀ) և հայության պաշտպանական անվտանգության արդյունավետության բարձրացման, Հայաստանի տնտեսության զարգացման ուղղությամբ: Իհարկե, մեզ անհրաժեշտ է հետևողական լինել հայերի դեմ իրագործված ցեղասպանության միջազգային ճանաչման գործընթացի նկատմամբ, սակայն կարիք ունենք Հայաստանի ու հայության առաջնահերթությունների վերանայման: Այս տեսանկյունից, ցեղասպանության ձեռնարկի փոխարեն կարելի էր ֆինանսական միջոցներ հատկացնել նույն ուսուցիչների համար քաղաքացիական պաշտպանության վերաբերյալ ձեռնարկի պատրաստմանը և տարածմանը, քանի որ երկիրը գտնվում է փաստացի պատերազմական վիճակում, և հասարակության քաղաքացիական պաշտպանության արդյունավետության բարձրացման հարցն առավել քան ակտուալ է:
Մյուս կողմից, մեզ հարկավոր է ձերբազատվել «զոհի» կերպարից, ինչը բավական արմատացած է մեր ժողովրդի շրջանում: Վերապրելով ցեղասպանությունը` հայ ժողովուրդը շարունակում է գոյատևել, պահպանում է իր պետականությունը, ուստի ցեղասպանությունը մեր հավաքական հիշողությունում ողբերգությունից պետք է դառնա հաղթանակ` սերունդների շարունակականության առումով:
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1920739038156701&id=100006618695607&pnref=story
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել