Բացարձակ չեմ զարմանում Բելառուսի այս կեցվածքից, քանի որ մենք ինքներս ենք թույլ տվել, որ Մինսկն այս կերպ վերաբերվի մեզ։ Անցյալ տարվա ապրիլյան կարճատև պատերազմի ժամանակ, եթե ՀՀ ԱԳՆ-ն և Հայաստանի իշխանությունները մի փոքր ինքնասիրություն դրսևորեին և կոշտ պատասխանեին Բելառուսի ԱԳՆ-ից հնչած հակահայկական զառանցանքին, ապա այժմ Մինսկում բավական երկար կմտածեին մինչև հերթական հակահայկական քայլը կձեռնարկեին։ Իսկ մերոնք ի՞նչ արեցին։ Գրեթե ոչինչ։ Հրավիրել էին ՀՀ-ում Բելառուսի դեսպանին ՀՀ ԱԳՆ-ն և մի գավաթ սուրճի շուրջ մտերմիկ զրույց ունեցել։ Այնինչ Բելառուսի դեսպանի երեսին պետք է շպրտեին ԱԳՆ-ի նոտան։ Հետո մենք լռեցինք, երբ Բատկա կոչվածը Սանկտ Պետերբուրգում տեղի ունեցած վերջին ՀԱՊԿ գագաթնաժողովին միտումնավոր չմասնակցեց՝ քվորում չապահովելու և Հայաստանի պատվիրակին ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղար չընտրելու նպատակով։ Արդյունքում Բելառուսի բռնապետը չափն անցավ, ու մենք ստացանք հերթական «привет»-ը Մինսկից։ Բելառուսի կողմից Բաքվի հակահայկական քաղաքականությանն ակտիվ մասնակից դառնալու արդյունքում ՀՀ իշխանությունները պետք է մի կողմ թողնեն Մոսկվայից հնչող և մեզ հանգստացնող մեսիջները և շատ կոշտ պատասխան տան Մինսկին։
Առաջնայինը՝ Մինսկից պետք է հետ կանչվի ՀՀ դեսպանը։ ՀՀ-ն պետք է վարի բացահայտ հակալուկաշենկոյական արտաքին քաղաքականություն։ Եվրոպայի վերջին բռնապետությունում (այսպես են բնութագրում Բելառուսի Արևմուտքում) տաբեր հարթակներում մարդու իրավունքների և Լուկաշենկոյի ներքին քաղաքականությանը վերաբերող բոլոր քննարկումներին, որին կմասնակցեն ՀՀ պատվիրակները, պաշտոնական Երևանը պետք է բացահայտ Լուկաշենկոյի դեմ գործի։ ՀՀ իշխանությունները պետք է Երևանը դարձնեն Բելառուսի ընդդիմադիրների համար բաց հարթակի, որտեղ վերջիններս կկազմակերպեն իրենց հավաքները և ժողովները։ Դա Բատկայի համար կլինի ամենասարսափելի ապտակը։ Ինչպես բոլոր ֆաշիստ բռնապետները, այնպես էլ Լուկաշենկոն սարսափելի ատում և միևնույն ժամանակ վախենում է ընդդիմությունից։ Բելառուսում ընդդիմություն չկա, քանի որ մի մասին Լուկաշենկոն ֆիզիկապես ոչնչացրել է, իսկ մյուսն էլ արտագաղթել է երկրից։ Բատկան բելառուս ընդդիմադիրներին հովանավորողներին համարում է իր անձնական թշնամին։ Նրանց հովանավորելը և հարթակ տրամադրելը շատ լավ պատասխան կլինի Իլհամի «եվրոպացի» ընկերոջը։
Հ.Գ. Իմ մոտ այնպիսի տպավորություն է, որ մեր ԱԳՆ-ն ոչ թե Հայաստանն է ներկայացնում, այլ Սինգապուրը կամ Նոր Զելանդիան։ՀՀ ԱԳՆ-ն ԵՐԲԵՔ բողոքի նոտայով հանդես չի գալիս, երբեք չի «պատժում» հակահայկական կոչերով հանդես եկողներին։ Մեր ԱԳՆ ղեկավարը մեծ հաճույքով մասնակցում է երկրի համար հազարերորդական նշանակություն ունեցող «ֆրանկոֆոնիաների» և անկապ այլ միջոցառումների։ Սակայն պարոն Նալբանդյանը բացակայում է այնտեղ, որտեղ պետք է լինի և խոսի։ Խնդրում եմ ԱԳՆ-ի աշխատանքի «գիտակներին» իրենց պաթետիկ և դատարկ թեզը, թե դիվանագետի աշխատանքը անտեսանելի է, թողնեն իրենց։ Աշխատանքը կարող է անտեսանելի լինել, բայց արդյունքը լայն հասարակությունը պետք է անպայման շոշափի։ Եթե հասարակությունը չի "շոշափում» այն, ապա արդյունք ՉԿԱ։
Ո՜ւր ենք հասել։ Արդեն ինչ-որ մի գեղցի Բատկա է մեզ հետ այսպես վարվում։
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/gagik.hambaryan/posts/1261135057303774
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել