Բայց վերոգրյալ հանգամանքների բացակայության պայմաններում (ինչում այս պարագայում համոզված եմ՝ ելնելով բազմաթիվ ներկուլիսային խոսակցություններից) սփյուռքի մասնակցությունը հերթական անգամ մեր երկրի ներքին քաղաքական կյանքին սեփական նեղ անձնային շահերով խառնվելու փորձ է լինելու, որի նպատակը ոչ այնքան «ժողովրդավարացմանը նպաստելն» է լինելու, որքան առանց այդ էլ վատ վիճակն ավելի խիտ և խիստ սուբյեկտիվ գույներով ներկայացնելը:
Հ.Գ. Մի հետաքրքիր փաստ էլ նկատեցի. սփյուռքահայերից մեկը (եթե չեմ սխալվում, Ատոմ Էգոյանը) ասել է, թե պետք է գալ, ՀՀ քաղաքացիներին կրթել: Ուրեմն՝ շատ հարգելի պարոնի/տիկինի նմանատիպ ցանկությունը գերիշխող է մեր արտասահմանցի հայրենակիցների զգալի մեծամասնության շրջանում, և հենց այս մոտեցումն է (ՀՀ քաղաքացիներին վերևից նայելը) շատ դեպքերում իրական անջրպետ հանդիսանում մեր երկրի և դրսում բնակվող մեր հայրենակիցների միջև:
Հ.Գ.2 Իմ քաղաքական պատկերացումներում երբեք ու երբեք չի տեղավորվում այն միտքը, որ մարդիկ ասում են՝ «սփյուռքը պետք է մասնակցի ՀՀ-ում քաղաքական որոշումների կայացման գործընթացին», այս պնդումը ոչ միայն հնացած և հակաքաղաքագիտական է, այլև բավականին վտանգավոր ռիսկեր է պարունակում իր մեջ: ՀՀ-ում քաղաքական գործընթացների վրա ազդեցություն ունենալու իրավունք ունեն բացառապես ՀՀ-ում բնակվող և այդ գործընթացների ՈՒՂՂԱԿԻ շահառու հանդիսացող ՀՀ քաղաքացիները: Անկախ օտար հանրապետության քաղաքացի հանդիսացող մեր հայրենակիցների հեղինակության չափերից՝ ինձ համար այդ սկզբունքն անընդունելի է, ինչպես երկքաղաքացիությունը:
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/narek.samsonyan/posts/1294626837267138
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել