Exclusive
Դերասան Սոս Ջանիբեկյանի անձնական կյանքը միշտ եղել է հանրության ուշադրության կենտրոնում։ Ucom-ի բաժանորդները հնարավորություն ունեն հետևելու, թե ինչպես են զարգանում դերասանի հարաբերություններն իրական կյանքում։ Նոյեմբերի 4-ից «Արմենիա Պրեմիում» հեռուստաալիքի եթերում կմեկնարկի «Ցանկալի փեսացուն» ռեալիթի շոուն, որի շրջանակներում Սոսը 12 աղջիկներից կընտրի մեկին։ Նախագծի նկարահանումներն արդեն մեկնարկել են։ BlogNews-ը եղել է նկարահանման հրապարակում և զրուցել Սոսի հետ։

- Սոս, մի փոքր բարդ էր քեզ պատկերացնել որպես ռեալիթի շոուի աստղ։ Նախագծի պրոդյուսեր Հրաչ Քեշիշյանն էլ նշեց, որ բավականին դժվար ես համաձայնվել։ Ինչպե՞ս քեզ տրվեց այդ որոշումը։

- Ինձ համար շատ բարդ էր։ Իմ առաջին ռեալիթի շոուն եղել է «Սարերից այն կողմը», բայց ֆորմատով «Ցանկալի փեսացուն» առաջինն է։ Ինձ համար շատ-շատ-շատ դժվար էր որոշում կայացնելը, որովհետև ինձ հաճելի չէ, երբ անձնական կյանքս ու հարաբերություններս և, առհասարակ, կին-տղամարդ հարաբերությունները լինում են հանրային, սակայն սա շոու է։

Ինձ համար իսկապես հետաքրքիր էր Հայաստանում տեսնել այդ համարձակ աղջիկներին։ Քանի որ ճանաչում եմ գլխավոր պրոդյուսեր Հրաչ Քեշիշյանին, «Պան Արմենիան մեդիա հոլդինգի» ղեկավարներն էլ միշտ ամեն բան անում են որակյալ արտադրանք ունենալու համար, կարծում եմ՝ կլինի որակյալ պրոյեկտ։

Սա ինձ համար մի տարածություն է, որտեղ ես հեռուստադիտողներին կներկայանամ էնպիսին, ինչպիսին կյանքում եմ։ Աղջիկների հետ կշփվեմ այնպես, ինչպես իրականում։ Չեմ փորձում տպավորություն թողնել կամ խաղալ, այնպիսին եմ, ինչպիսին կլինեի, եթե, օրինակ, փողոցում երկրպագուհիներ մոտենային ինձ, և իրավիճակ ստեղծվեր, որ պիտի շփվենք։

Ուզում եմ վերլուծել ու փոխանցել իմ մտքերը կին-տղամարդ հարաբերությունների վերաբերյալ։ Ինձ համար Հայաստանում դա մի փոքր սխալ ստերիոտիպերով է կառուցվում։ Աղջիկը միշտ ավելի թույլ դիրքերում է, ավելի տուժված, քան տղամարդը։ Տղամարդիկ էլ մեծ մասամբ ընտրում են կանանց ընտանիքի, շրջապատի, մենթալիտետի ազդեցությամբ։

- Երբ հերթը հասնում է քո անձնականը հանրայնացնելուն, հաճախ նախընտրում ես փակ լինել։ Էս դեպքում բոլորը տեսնում են, հետևում։ Չի՞ գալիս մի պահ, երբ խաղում ես։

- Չէ։ Կան ինչ-որ բաներ, որ իրականում կանեի, նախագծում՝ ոչ, բայց այն, ինչ անում եմ, անում եմ անկեղծ։ Ինչ-որ հարցերում ինձ զսպում եմ, բայց կարծում եմ՝ դա խաղալ չէ։ Սա հարաբերությունների, զգացողությունների, ճանաչելիության ու դրությունների փորձ է։ Շատ կուզեմ, որ այս հաղորդմամբ կարողանամ ինչ-որ մի օգուտ տալ։

- Ի՞նչ ես կարծում, քո տեսլականը հասկացված կլինի՞ հանրության կողմից։

- Իհարկե։ Նա, ով ուշադիր կլինի և վերլուծող է, կհասկանա, իսկ ով արդեն կարծրացած է հարաբերությունների իր օրենքների մեջ, կհամարի, որ ես սխալ եմ։

- Ունե՞ս ֆավորիտներ։ Ի՞նչն ես առաջնային համարում հարաբերություններում։

- Ֆավորիտներ չունեմ։ Սկզբունքներն ինձ մոտ շատ կոնկրետ են, որովհետև ժամանակը շատ կարճ է։ Եթե հետևեք հաղորդաշարին, կտեսնեք, որ գտնում եմ ինձ համար իսկապես արդարացի պատճառներ ու իմ արժեքային համակարգի հետ չհամընկնող արարքները չեմ ընդունում։ Երբ տեսնում եմ աղջկան, առաջին հայացքից ինձ միշտ գրավում է գեղեցկությունը։ Ես ունեցել եմ փուլեր, երբ ինձ հետաքրքիր էր դիմացինիս խելքը, երբ հետաքրքիր էր անկեղծությունը, միայն անկողինը, ուղղակի հետաքրքիր մարդ լինելը, հիմա եկել եմ մի փուլի, երբ ինձ համար ամենակարևորը դարձել է մարդու բարությունը։

- Կարողացե՞լ ես նախագծում գտնել բարի աղջիկների։

- Շատ կարճ ժամանակում բոլորը բարի տպավորություն են թողել։ Առհասարակ, ես մարդու մեջ առաջինը տեսնում եմ իր լավ կողմերը։ Վատը նկատում եմ միայն այն ժամանակ, երբ հայտնվում ենք էնպիսի դրություններում, որ դիմացինս դրսևորում է իր չար կողմերը։

- Ըստ քեզ՝ այստեղ եկած աղջիկները սիրահարվա՞ծ են քեզ, թե՞ ուզում են հայտնի դառնալ։

- Թող կեղծ համեստություն չլինի, բայց ես չէի մտածում, որ ինչ-որ մեկը կգա, նույնիսկ եթե ստեղծել է էկրանային սիրելի կերպար և հավանում է ինձ: Կարծում էի, որ մեր մենթալիտետի ազդեցությամբ որևէ մեկն իրեն թույլ չի տա գալ։ Կասեն՝ դե լավ, էդ Սոսն ով է, որ իր համար գնացել ես (մենք ունենք մեծամտության բարդույթ), բայց արի ու տես, որ եկել են: Ես երախտապարտ եմ և գնահատում եմ իրենց մարդկային տեսակը, որովհետև ոչ միայն անցել են այդ ամենի վրայով, այլև նախագիծ գալիս են մի դիրքում, երբ ակամայից ես իրենցից բարձր եմ, ես եմ ընտրում ու հրաժարվում։ Բարդութավորված մարդու համար շատ ցավալի է, երբ իրենից հրաժարվում են։ Հայ աղջիկները նույնիսկ առաջին քայլ չեն անում։

Հնարավոր է՝ մարդիկ եկել են ինձ համար, հնարավոր է՝ հետաքրքրության,  էկրանին երևալու, ճանաչված լինելու համար։ Գուցե կան աղջիկներ, ովքեր եկել են ինձ համար։ Ես չեմ կարող կոնկրետ ասել՝ ով ինչու է եկել, բայց բոլորից շնորհակալ եմ, որ եկել են։

- Երբ աղջիկներից հրաժարվում ես, նեղացածություն մնո՞ւմ է, կադրից դուրս ի՞նչ արձագանքներ են լինում։

- Այս նախագծի շրջանակներում փորձում եմ սովորել մարդկանց նաև նեղացնել։ Մինչև հիմա այդպես չեմ արել, այսինքն՝ գիտակցված չեմ նեղացրել։ Հիմա պետք է կայացնեմ իմ որոշումը առանց մտածելու՝ նա նեղանում է, թե ոչ։ Չգիտեմ՝ իրենք նեղանում են, թե ոչ, բայց ես կոփվում եմ։ Հետագա կյանքիս համար դա երևի լավ կլինի։ Ես կյանքում շատ մեծ սխալներ ու զոհաբերություններ եմ արել հանուն դիմացինին չնեղացնելու։ Իմ հարաբերություններում միշտ կանայք են դրել վերջ, իրենք են ինձնից հրաժարվել ու հեռացել։ Միշտ մտածում էի՝ ինչու եմ միշտ հայտնվում էն իրավիճակում, երբ ինձնից են հրաժարվում, մի օր չեղավ ես հրաժարվեմ։ Հիմա եկել է այդ ժամանակը, և ես հասկացա, որ հրաժարվողի դիրքը նույնքան ցավոտ է, որքան մերժվածինը։

     

Զրույցը՝ Ամալյա Հովհաննիսյանի

Լուսանկարները՝ Կարեն Գալստյանի

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել