ՏԻՄ ընտրությունները սեփական հնարավորությունները գնահատելու շատ լավ ստուգատես էր քաղաքական ուժերի համար՝ կլինեն դրանք ընդդիմադիր, իշխանական, թե նորաստեղծ ուժեր։ ՀՀԿ-ի մասով ամեն ինչ պարզ է՝ առանց ընտրակաշառքի, առանց ճնշումների, բռնությունների արդյունքի չեն կարող հասնել, եթե նույնիսկ հաշվի չառնենք, որ Վանաձորում ՀՀԿ-ն հույսեր չի կարող ունենալ, իսկ Գյումրիում մի կերպ անցկացրին Բալասանյանին։ Այո՛, ՀՀԿ-ն այնքան անհույս վիճակում է, որ նույնիսկ ընտրակաշառքն ու ընտրակեղծիքն այլևս չեն կարող փրկել նրան։ ՀՅԴ-ն կատարյալ ձախողման է ենթարկվել ոչ միան ՏԻՄ ընտրություններում, այլ առհասարակ քաղաքական դաշտում։ Ձախողվել է, թե՛ երբ ընդդիմադիր էր, թե՛ հիմա, երբ իշխանություն է։ Քաղաքական սկզբունքայնությունից զուրկ այս ուժի պարագայում այլ կերպ չէր էլ կարող լինել, բայց այստեղ ամենահետաքրքիրն այն է, որ իշխանության մաս կազմող այս ուժը նույնիսկ լծակներ չունի գոնե մի քանի գյուղում հաջողության հասնելու համար։ Սա քաջ գիտակցելով՝ ՀՅԴ-ի միակն հույսը ՀՀԿ-ն է, որի շնորհիվ դարձյալ 5 տոկոս հաղթահարելով՝ կմտնեն խորհրդարան․ առանց ՀՀԿ-ի՝ ՀՅԴ-ն այդ աննշան հեղինակությունն էլ չունի գալիք ընտրություններում խորհրդարան մտնելու համար բավականաչափ ձայներ հավաքելու համար։
Ընդդիմադիրների բլոկի համար սա ևս մեկ ազդակ էր, որ անիմաստ քաղաքական ամբիցիաները կողքի դնելով՝ հնարավոր է հասնել որոշակի արդյունքի, և ոչ թե տապալել համագործակցության ցանկացած հնարավորություն և չունենալ ոչինչ։
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/karen.hambardzumyan.3910/posts/179871702419897?notif_t=close_friend_activity¬if_id=1476075060138084
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
