Առաջին պլանում «քաղաքական աբիժնիկությունն է»
Մինչև քաղաքական տարբեր ճամբարներ միմյանց ավետում են «փուռը տալու» մասին տարբեր թեմաներով, իշխանությունը ոչ այդքան վստահ, բայց իր ոճի մեջ ուղղություն է վերցրել դեպի 2017-ի խորհրդարանական ընտրություններ:
«Փուռը տալու» մասին պատահական չասեցի. ընդդիմադիր մի շարք ուժերի և իշխանության մեջ տարբեր ժամանակներում «փողոտ պաշտոներ» զբաղեցրած անձանց գլխավոր անելիքը սրա-նրա վրա բամբասանքներ տարածելն է. սրան են հանում, նրան են բերում, էս մեկին են պաստավկա անում, մյուսին փուռը տալիս:
Քաղաքական աբիժնիկությունից վատ բան չկա. եթե քաղաքական հայտ ներկայացնելու խնդիր ունեք՝ անցեք գործի, եթե ասելիքը միայն բամսանանք է, ապա դրանով իշխանական բուրգը չեք կազմալուծի:
Պայքարը ոչ ինտելեկտի, ոչ էլ գաղափարի կյանքի կոչման համար չէ, ամեն ինչ ապաքաղաքականացվել է, նույնիսկ՝ քաղաքական բազառը, ավելի շատ ցեղային մտածողությունն է առաջին պլան եկել:
Այս 7 ամիսն էլ կանցնի-կգնա. ոչ բամբասանքները կօգնեն, ոչ էլ իրար միս ուտելը. ի վերջո վերևում նշված ֆունկցիայով զբաղվածները օգնում-ամրապնդում են իշխանության վերարտադրությունը:
Այնպես որ, ընդդիմությունն ու իշխանական առանձին սուբյեկտներ բամբասանքներով զբաղվելու կամ հերթական պաշտոնյային լրատվամիջոցներով «փուռը տալու» մասին բամսանանքները տարածել-հրճվելու փոխարեն պետք է մի քիչ էլ զբաղվեն իրենց գործերով՝ քաղաքականությամբ:
