Երեկվա հանրահավաքը նման էր անցյալ դարի 30-ական թվականների կոլխոզի ժողովի…Երբ տրակտորիստ Վաղոն, բրիգադիր Սիսակը, օղակավար Վարթուշը, ջոկատավար ակտիվիստ, ճղճղան ու անպոչ գդալի նման անընդհատ իրան մեյդան գցող կոմսոմոլ աղջիկն իրար հերթ չտալով խոսում են, իրարից բարձր, անիմաստ, անմակարդակ ու անբովանդակ: Նման <<տուրպախոդի>> գնացողների խմբի հավաքի, երբ որոշում են ուր գնան՝ Հաղարծի՞ն, թե՞ Լաստիվեր…Խորոված անեն, թե՞ խաշլամա, թե՞ երկուսն իրար հետ…
Բարեկամներս, հարթակ բարձրացողներն ու խոսափողը վերցնողները պետք է իմանան ինչ են ասում կամ ասելու բան ունեն, թե՞ ոչ…Իմանան ինչի մասին են խոսում, կոնկրետ առաջարկություններ անեն, խնդիրներն ու ծրագրերը ներկայացնեն, շարժման նպատակները, գաղափարախոսությունն ու դրանց հասնելու ուղիները նախանշեն:
Մի խոսքվ բազարի էր նման, անկազմակերպ ու հընթացս…Ամբոխահաճո ու <<կենացախառն>>…
Հիմա էլ իշխանություններին, կառավարությանը…
Նախագահը ճիշտ է, արագ է պետք կողմնորոշվել ու գործել: Դուրս գրված մեքենաներով ծառայողական ծախսերը նվազեցնելու իմիտացիան, մի քանի անհաճո, անտեր աշխատակիցների կրճատելով դժգոհների բերանը փակելու օպերացիան ձախողվեց: Որովհետև ի սկզբանե շատ պարզունակ էր ու գավառական շուստրիության մակարդակի…
Հիմա արդեն արագ ու նպատակային է պետք գործել…Հաբռգածներին ու անարդարության մթնոլորտ ստեղծողներին չթվարկեմ՝ լավ էլ գիտեք, դրանց էլ <<սպիսատ>>արեք:
Հիմա են հավաքվածներն այդպես անտեր, անկազմակերպ ու անօգնական վիճակում, դանդաղելու դեպքում և′ կշատանան, և′ ուղղորդողներ կհայտնվեն…
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել