Նույնքան պատահական չէր 800 հա «անմշակ և ամայի» տարածք լինելու վահրամ բաղդասարյանի հայտարարությունը, հերմինե նաղդալյանի «մեզ այդ տարածքները պետք չեն» բարբաջանքը և այլն, պատահական չեն պետերբուրգյան եռակողմ հանդիպումից հետո այն անընդմեջ հանդիպումները ԼՂՀ և ՀՀ ղեկավարների միջև, որոնց մասին հասարակությանը շատ քիչ բան է ասվում։
Սրանով մեր հասարակությանը քիչ-քիչ նախապատրաստում և ընտելացնում են այն չարաբաստիկ մտադրությանը, որը դեռևս քառօրյա պատերազմից առաջ, կարող էր իրականանալ, եթե ստորագրվեր Հայաստանի իշխողների համար ընդունելի և հայ ժողովրդի համար նույնքան մերժելի Կազանի փաստաթղթի ստորագրմամբ, ինչը ենթադրում էր ազատագրված տարածքների հանձնում և Արցախի անորոշ, լղոզված կարգավիճակ։ Իսկ հերմինենաղդալյաններով ու վահրամբաղդասարյաններով, ժողովրդական լեզվով ասած, հասարակության բերնի համն էին ստուգում,ինչպես պարզվեց հասարակությունը շատ ցավագին է արձագանքում ազատագրված հողերը թշնամուն տալու իշխողների ընդհատակյա մտադրությանը, և հենց սա է վախեցնում և կաշկանդում երկրի գրեթե բոլոր ոլորտները պարապուրդի և ձախողման մատնած իշխանությանը հայկական պետականությանը հերթական մահացու հարվածը չհասցնելու գործում, ինչի արդյունքում վերջինս, չափազանց մեծ է հավանականությունը, որ կկորցնի իր երկրի կառավարման ղեկը։
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/karen.hambardzumyan.3910/posts/147374649002936?pnref=story.unseen-section
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել