Ընդհանարապես, վերջին մի քանի տարիներին աշխարհի տարբեր՝ նույնիսկ երբեմնի քիչ թե շատ կայուն և անվտանգ համարվող երկրներում, ահաբեկչական գործողություններից հետո, ինչպես սոցցանցային հայկական, այնպես էլ համաշխարհային տիրույթում ակտիվորեն սկսեց քննարկվել այսպես կոչված «արժանի» և «ոչ արժանի» զոհերի թեման։ Սա հենց նույն այն քննարկումն է, թե ինչու օրինակ աշխարհը աղոթում է, փոխում է իր ֆեյսբուքյան գլխավոր նկարները, սրտաճմլիկ ստատուսներ է գրում, իսկ մամուլն էլ ակտիվորեն լուսաբանում է օրինակ Փարիզում կամ Բրյուսելում տեղի ունեցած արյունալի դեպքերը, բայց նույն հնչեղությանը չի արժանացնում իրենց ողբերգականությամբ և զոհերի թվով գրեթե միշտ գերազանցող նույն Սիրիայում, Իրաքում և նույնիսկ Թուրքիայում տեղի ունեացած ահաբեկչական գործողությունները և որևէ կերպ չի ոգեկոչում դրանց արդյուքնում զոհված տասնյակ հարյուրավոր անմեղ զոհերի հիշատակը։

Եթե մարդկության այս վերաբերմունքը դիտարկենք բարոյական տեսանկյունից, ապա սա, միանշանակ, ոչ այլ ինչ է, քան ինչ-ինչ համակրանքների վրա հիմնված կողմնակալություն և անարդարություն Սիրիայի խորքերում ծայրահեղականանների ռմբակոծություններից վիրավորված և սարսափից ճչացող փոքրիկի նկատմամբ։
Բայց որքան էլ ցավալի լինի, մարդասիրությունն էլ աշխարհում երկակի չափանիշների և քաղաքականության վրա է հիմնված։ Այս կամ այն պետության զոհերին համարում են «արժանի» կամ «ոչ արժանի» կախված այդ երկրի հզորության, համաշխարահային քաղաքականության մեջ նրա ունեցած դերի և կարգավիճակին համապատասխան, կամ, այլ կերպ ասած, ոգեկոչում են այն երկրի քաղաքացու հիշատակտ, որն իր պետության համար ունի արժեք, և որի նկատմամբ պետություն իսկապես զգում է պատասխանտվություն։ Եվ ԱՄՆ-ն, ֆրանսիան և հիմնականում այլ արևմտյան պետություններ աշխարհին պարտադրում են կիսել իրենց վիշտը, քանի որ իրենց քաղաքացիներին վերաբերվում են հենց այդպես՝ ուստի նրանց «արժանի» զոհեր են։ Եվ սրան հակառակ անկայուն երրորդ աշխարհի պետությունները, որտեղ մարդն ու քաղաքացին պետության առանցքում չեն, իսկ աշխարհը այս «անարժան զոհերին» վերաբերվում է այնպես, ինչպես ժամանակին իրենց պետությունն է իրենց վերաբերվել։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել