16 մայիսի, Վիեննա։
Ջոն Քերրին Սարգսյանին և Ալիևին.
- «Անհրաժեշտ է զինադադարի խախտումների հետաքննության մեխանիզմի շուտափույթ ներդրում։»
3 ժամ անց.
Լավրովի, Քերրիի ու Դեզիրի հայտարարությունը.
«Համաձայնություն է ձեռք բերվել քայլեր ձեռնարկելու մշտադիտարկման և միջադեպերի հետաքննության մեխանիզմի ներդրման վերաբերյալ։»
Մայիսի 20։ Հեռախոսազանգ Ջո Բայդենից Սարգսյանին և Ալիևին.
-«Կարևոր է Վիեննայում մայիսի 16-ին ձեռք բերված պայմանավորվածությունների լիարժեք և արդյունավետ իրականացումը:»
Նույն օրը՝ Սարգսյանը Մեդվեդևին.
-«Պայմանավորվածություն է ձեռք բերվել զինադադարի ռեժիմի խախտումների մշտադիտարկում անցկացնելու և միջադեպերի հետաքննության մեխանիզմ ներդնելու վերաբերյալ:»
Հունիս 20, Սանկտ Պետերբուրգ։
Սարգսյանը՝ Պուտինին.
-«Ուրախ կլինենք, որ հրադադարի ռեժիմի խախտումների հետաքննության մեխանիզմներ ստեղծվեն»։
Ժամեր անց Պուտին, Սարգսյան, Ալիև հայտարարության հիմնական թեզը։
«Նախագահները համաձայնեցին մասնավորապես ավելացնել հակամարտության գոտում միջազգային դիտորդների թվաքանակը։»
Ստացվում է, որ ձևի առումով Ալիևը բանակցում է, բովանդակային առումով ամիսը մեկ դիրքորոշում է փոխում, որ գործընթացը դոփա տեղում։ Ակնհայտ է, Ալիևը խաղաղ ճանապարհով խնդիրը լուծելու նպատակ չունի։
Ի դեպ, այդպիսի մեխանիզմների ներդրման վերաբերյալ կողմերը պայմանավորվել են դեռևս 2011թ.-ին, իսկ Ալիևն անընդհատ խուսափում է դրանից։
