Հակառակորդը շարունակում է խախտել հրադադարը- մենք սկսել ենք սովորական ընդունել դա:
Աշխարհը շարունակում է ղումար խաղալ Արցախի հարցի վրա- մենք սկսել ենք սովորական տանել դա:
Մեր մշակույթը նվազել, բարակել թել է մանում-մենք արդեն ընդունում ենք, որ դե հիմա էդպես է, անխուսափելի է:
Երկրի տնտեսությունը գլորվում է անդունդը-մենք թևաթափ տրամադրվում ենք սովորել ավելի սոված ապրելուն:
Մեր երկրի անկախությունը օր-օրի դառնում է վիրտուալ- մենք գնում ենք սահմանադրական փոփոխություններով ավելի լիբերար ժողովրդավարություն ունենալու:
հ.գ. Կարող է, այնուամենայնիվ, զադնի դնենք ու գոյապահպանման բնազդի հետևից գնանք? Կարող է, այնուամենայնիվ, փրկությունը մեզ հրամցվող ՃԱՆԱՊԱՐՀՆԵՐՈՎ հակառակ գնալն է?
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել