Հայաստանում որևէ մեկի մասին դրական բնորոշումների թվում ամենաշատը կարելի է հանդիպել «երեխեքին, թոռներին ու ծոռներին… մինչև յոթ պորտ ապահովել ա» արտահայտությանը:
Հայաստանում փողը, հարստությունը բացարձակ, անառարկելի արժեքներ են: Դրան ձգտում են ըստ էության բոլորը՝ հարուստները, ովքեր ցանկանում են ավելի հարստանալ, միջին խավի ներկայացուցիչները, ովքեր ուզում հարստանալ գոնե հարուստների չափ, աղքատները, ովքեր մտածում են գոնե միջին խավի չափ հարուստ դառնալու մասին: Այս ցանկությունը, միանգամայն առողջ է: Անառողջ կլիներ դրա բացակայությունը: Սակայն մեր հասարակությունը չունի, այսպես կոչված, ազնվության կամ բարոյականության զտման ներքին չափանիշներ։
Հայաստանում, ի տարբերություն քաղաքակիրթ երկրների, մեծահարուստ դառնում են ոչ թե ինտելեկտով, նորարարությամբ, մտքով, այլ անասելի զրկանքների գնով՝ ավելի հարուստի կամ ավելի բարձրաստիճանի առաջ նվաստանալով, քծնելով, արժանապատվությունը վաճառելով:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել