Հայաստանում բոլոր խնդիրները գալիս են հիմնականում նրանից, որ պետական աշխատանքի վերաբերյալ պատկերացումները մարդկանց մոտ ասոցացվում են կոռուպցիայի ու անգործության հետ:
Հանրային դաշտում հաճախ ենք «հանդիպում» պետական ապարատներում բառիս բուն ոչինչ չանող չինովնիկների: Այս կամ այն կառույցում տարբեր օղակների անհետևողական աշխատանքն ու անգործությունն էլ իր հերթին վտանգավոր հետևանքներ կարող է առաջացնել ոչ միայն այդ կառույցի, այլ ամբողջ համակարգի համար:
Ճիշտ է, նախորդ տարիների հետ համեմատ, այսօր որոշ չափով դրական տեղաշարժեր են նկատվում այս հարցում, սակայն խնդիրը գլոբալ առումով մնացել է նույն տեղում:
Ապրիլի 24-ին էլ Եղեգնուտի անտառնտեսության տարածքում հրդեհ էր բռնկվել: 911-ի օպերատորը զանգահարել է անտառտնտեսության տնօրենին հրդեհի բռնկման վերաբերյալ ահազանգի մասին տեղեկացնելու: Վերջինս հայտնել է, որ այդ հարցով ավելի ուշ կզբաղվի, «պետերով հաց են ուտում»: Երբ 21 ամյա օպերատոր աղջիկը քիչ անց նորից է զանգահարել տնօրենին՝ անպատվել են այս աղջկան, հայհոյել, ասել, որ իրենց հետ գործ չունի և «շատ է իր վրա բան վերցնում»:
Ինչպե՞ս կարելի է նման փնթի պահվածք ցուցաբերել: Ուրեմն տեսեք, մի տեղ անտառն է վառվում, իսկ «պետերը նստած հաց են ուտում» ու մեծ հաշվով ընդհանրապես չի էլ հետաքրքրում: Էտ «խորհրդավոր ընթրիքի» մասնակիցներից յուրաքանչյուրն ունի որոշակի պատասխանատվություն նման հարցերի դեպքում:
Եղեգնուտի անտառնտեսության տնօրենին հարկավոր է նախ և առաջ պատասխանատվության ենթարկել օպերատորի հետ անհարգալից խոսելու վիրավորելու և հայհոյելու համար: Հետո նոր՝ դուրս շպրտել կառւյցից կարևոր հարցերի նկատմամբ անուշադևրության ու անհետևողական աշխատանքի համար:
Վերջ ի վերջո հարցը մեքենայի «խադավոյին» չի վերաբերվում, այլ անտառներին, ի՞նչ է նշանակում «պետերով հաց ենք ուտում»:
Պետք է վերացնել էս բառդակն ու սրանց նմաններին իրենց վերադասների ու պետերի հետ ուղարկել համապատասխան վայրեր: Այստեղ են ասել, մեկի թևերն է պոկվում, էն մյուսն ասում է տուր տամ շներիս:
