Մարշալ Հովհաննես Բաղրամյանը մի հուշապատում ունի, որտեղ նա ներկայացնում է 1918-ի մարտին ռազմաճակատում տիրող իրավիճակը, երբ հայկական զորամիավորումները ծանր մարտերով նահանջում էին Էրզրումից.
«…Սարիղամիշի Խորասան գյուղի մոտ մեր ջոկատը կանգ առավ կարճատև հանգստի։ Էրզրումից նահանջում էր Զորավար Անդրանիկը՝ ավելի քան 15 հազար գաղթականներով։ Առավոտ շուտ ինձ դուրս կանչեցին... Զորավարը խոժոռ հայացքով նայեց ինձ, ապտակեց ու ասաց. «Կոռնետ Վանո՛, քո այդ երեսուն զինվորներն են իմ հույսը… Բայց ինձ լուր տվին, որ նրանց մի մասը հրաժարվում է կռվել։ Սա մեր հայրենիքն է… իսկ հայրենիքը միշտ կապրի նվիրյալ չարքաշների կյանքով… Գնա ու կարգի բեր քո էսկադրոնը…»:
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/photo.php?fbid=979761588805040&set=a.500519483395922.1073741831.100003136245699&type=3&theater
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել