Մի թեթևություն է հոսում ,քո նմանությամբ մի ինչ որ կիրք երակներումս եռում է ,մեկ խենթի նման ավերում հոգիս ,մեկ լռեցնում աչքերս թաց ,քո նմանությամբ մի անձրև ունեմ իմ աչքերում ,ու երբ հոնքերս ապակալում են ,քո նմանությամբ անձրևը հորդում է ,առատորեն, լցնում միայնությունս քո տեսքով :
Շուրթերիս դու ես ,դու ես իմ շուրթերին ,դու ես` մեկ դողում կարոտից ,մեկ հեկեկում սիրուց: Քո տաքությունն եմ իմ ներսում զգում ,քո հպոցը ,քո տաք մատնները ,ա՜խ քո ցավ կիրքը ,զգում եմ ,քեզ զգում եմ իմ շուրթերին :
Իմ գրկում ,իմ ներսում ,սիրում եմ քեզ ,սիրում եմ քեզ իմ շուրթերով ,սիրում եմ քամել ներսիդ օդը ,շնչահեղձ անել մարմինդ ,սիրում եմ հենվել կրծքերիդ ,ու հարբած երերալ,տնքոցդ եմ սիրում ,երբ ականջներիս տնքում ես անվերջ ,կիրքդ սիրում եմ ,ա՜խ սիրում եմ քեզ ըպել թաքուն ,թաքուն սիրուց ,որ քեզ չսիրեմ ,ու չսիրահարվեմ :
երբ իրար եմ շուրթերս հպում , ես քեզ եմ գրկում , քեզ եմ զգում ,ախ իմ կիրք, իմ համբույր :
_________________________________________________________________________________
_________________________________________________________________________________
Նվագի՛ր հոգիս ,նվագի՛ր շուրթերս իրար ,ստեղծիր կրքի մեղեդին,հնչեցրո՛ւ խենթություննը իմ ,պարեցրու ,ախ պարերցրու լռությունը իմ : Պարաեցր՛ու նրա կրծքերը ,նրա աչքերը ,մեզ գիշերիր իմ հոգի,գիշերիր մեզ `մեր գրկում :
Հանգստացրո՛ւ ինձ,քո մեղմ շշունջններով ,.Հանգստացրո՛ւ քո մեղմ բույրով,ինձ գցի՛ր բաժակը գինու ,ու շուրթերովդ ըմպիր ինձ ,թողնելով քո անգույն շուրթերի հետքը, բաժակիս վրա ...
Քո բույրը.....ախր նրա մեջ կաթիլ առ կաթիլ տանջվում է հոգիս ,ախր նրա մեջ ,մնացել է իմ ու քո պատկերը հին ,իմ ու քո վերջին վերջակետը...Սիրում եմ մեր վերջակետը ,սիրում եմ երբ կրքից հետո ստորակետվում է, մեր սեր բայը :
Սիրում եմ քեզ, ծարավ է հոգիս ,ծարավ է ,խմել եմ ուզում ,հարբել անսպառ ,հարբել կյանքով,քեզնաով հարբել, բայ՛ց դու չորացած իմ ծարվան ես ,իմ կոկորդին չորացած իմ խմիչքը ,քեզ ըմպել եմ ուզում ,ծարավ եմ քեզնով,քեզ քամել եմ ուզում ,չորացած եմ քեզնով : Լռեցրո՛ւ ծարավը իմ ,լռեցրո՛ւ քո բույրով :
Հպվի՛ր ինձ ,հպվի՛ր մարմնիս,հպվի՛ր անապատացած իմ շուրթերին թող համբուր եմ անուշ ոտքերդ,գցեմ քեզ երանության գիրկը,հեշտոցդ զգամ ,մատնեորվ քաղեմ անմեղությունդ ,անուշ շուրթերով համբուր եմ հոգիդ ,ծարաված ներսս լցնեմ քո ծովով ,ալեկոծեմ անապատս ,չորացած գարունս քեզնով ցեխոտեմ ,թո՛ղ քո հպոցից նորից արթնանան ծաղիկնները իմ ,քո անուշ շուրթերով գարուն բեր, ավերված հոգիս նորից ծաղկեցրու,կարոտս մեղմիր ,անսպառ քո սիրով:
Ա՜խ արի մատներով քաղեմ կրծքերիդ անմեղությունը,հեշտոցդ զգամ ,զգամ քո բույրը ,ար՛ի բույրդ բեր ,կարոտ շուրթերիս բեր ներկայությունդ քո տեսքով :
Մերկապարի՛ր ինձ համար ,իմ անմեղ մերկություն :
_________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________
Բանտարկվել եմ ,բատարկվել եմ ինքս իմ մեջ,ավարտվել եմ գուցե ,գուցե իմ վախճանը մահը չէ ,այլ այս դատարկությունը, որտեղ` չեմ հանգչում կամ հալչում ,անմար մոմի պես ,անմար եմ մնում :
ԵՍ ՍԻՈՒՄ ԵՄ մեկին ,մեկին ով `թմրանյութի պես ուտում է հոգիս ,մեկին ով `երակներիս մեջ ներարկել է իր տեսքը ,անպատճառ մեկին ,ով սիրահեթում է ,սիրահեթում ու գայթակղում հոգիս :
Լուռ է ,լռում է ձայնը ինձ տանջող ,որ ճչում է իմ ներսում ,մեկ գոռում է ,ա՜խ գոռում ու պատռում ,պատռում մարմինս ,գոռում է այդ էություն իմ ներսում ,գոռում է ու սպառում ,սպառում հոգիս ,դա սերն է գոռում,դա կարոտն է գոռում ,մի ամբողջ զգացմունքնները ուտում են հոգիս ,երքչախմբի նման ճախրում ,մեղեդի լցնում ,ո՜հ, ին՞չ ստվեր է պատել հոգիս ,դա մեղեդին է ,այդ զգացմունքնների ձայննել անգամ տեսք է ստանում ,քո տեսքն ստանում ,ք՛ո, ա՛յ դու մեկ ,ա՜խ իմ մեկ ,իմ միակ,իմ միակ սեր :
Հպվի՛ր ինձ ,հպվի՛ր մարմնիս,շուրթերիս,քո անուշ շուրթերով համբուրի՛ր հոգիս ,մեկ տար իրար ,մեկ տար դեպի քեզ,այդպես սպառիր կարոտս ,այդպես սպառիր զգացմունքնները խենթ ,որ խենթացնում են թմրեցված իմ էությունը ,սապռի՛ր, որ մենության մեջ իմ էությունը երբեք չսպառվի :
Գիշեր եմ քեզ մոտ ,մերակացած համբուրեմ մերկ մարմինդ ,սավանների մեջ շոյեմ կրծքերդ ,ախ համբուրեմ ,անվերջ համբուրեմ ,այս անխոս համբյուրից հետո սպառեմ ,բայ՛ց սիրուց թաքուն ,որ քեզ չսիրեմ ,ու չսիրհարվեմ ,բայ՛ց սա խաղ չէ ,սա կիրք է ,հարբած մի կիրք ուր խոսում են `անխոս զգացմունքնները ,պատռում են հոգինները .
Ար՛ի գիրկս իմ անուշ ,սպառի՛ր էությունս քո ներսով,թույլ տուր քամել քեզ ,արտացոլվել քեզ ,իմ մերկ մերկուհի ,սպառի՛ր խենթ այս կիրքը ,որ ուտում է հոգիս :
_________________________________________________________________________________
_________________________________________________________________________________
Ես քեզ խնդրում եմ ,մն՛ա ինձ հետ ,կուզես անգամ էլ չեմ փոթորկիվ ես քո մարմնին ,միայն թե մնա նստած իմ ջարդված նստարանին ,գլուխդ դիր գինովացած իմ ուսերին ,ու ինձ հետ հարբիր ,հարբի՛ր ասպառ. մն՛ա ինձ ,մնա եթե անգամ կուզես անվերջ լռի ,ես սովորել եմ քո լռության հետ զրուցել.
Չ՛է ագահ եմ ,գն՛ա ,քեզել կհարբեմ ,քեզել չեմ խնայի ու կհարբեմ քեզնով ,գն՛ա այնքան հեռու որ ,որ քո բույրը չփշրի իմ էությունը : Գն՛ա որ անգամ անշոշափելի լինի իմ կարոտը ,որ հոգով անգամ նրա չդիպչեմ ,պարզապես լոկ հեռվանամ .քո անջնելի հայացքը տար քեզ հետ ,որ քեզ էլ մոռանամ : Տա՛ր այն ամեննը ինչը քոնն է ,ես քեզ չեմ ուզում ,ուզում եմ միայն որ մնաս հեռվում ,ինչպես քո մարմինը,ինչպես դու ,տա՛ր քո ներկայությունը ինձանից ,ինձանից այն կողմ ,տար քո դատարկությունը ,տար ամենը .
Բայ՛ց ոչ, ես քեզանով եմ ապրում ,քո տեսքով .
Սիրում եմ քեզ,ծարավ է սիրտս , ծարավ է էությունս, խմել եմ ուզում ,հարբել անսպառ ,հարբել քեզնաով ,բայց դու չորացած իմ ծարվան ես ,իմ կոկորդին չորացած խմիչքը ,քեզ ըմպել եմ ուզում ,ա՜խ ծարավ եմ քեզնով,քեզ քամել եմ ուզում ,չորացած եմ քեզնով :
Դարցի՛ր իմ մատուցողը ,իսկ հոգիդ իմ գինին,իսկ սիրտդ իմ բաժակը ,դնեմ գոքերիս անուշ օրորեմ ,օրորեմ հոգիդ ,անսպառ շոյեմ քո մատուցած ,ախ քո մատուցած բաժակէ սիրտը ,հետո ըմպեմ ,ըմպեմ հոգիդ ,ու անվերջ հարբեմ :
Երան՜ի ,Երան՜ի դու իմ էություն ,երանի դու լինեիր դատարկությունս,երան՜ի դու լինեիր իմ հարբած միայնությունը :
_________________________________________________________________________________
_________________________________________________________________________________
Այս ին՞չ եմ ասում ,ին՞չ եմ ասում իմ ծաղիկ ,դու իմ գորշ կյանքի անուշաբույր իմ ծաղիկ,հ՛ն ,այս ին՞չ եմ ասում ,դու փշոտ վարդ ,ես քեզ մոռանա՞մ ,դա եմ ուզու՞մ .
չ՛է քեզ եմ ուզում ,ուզում եմ, որ քո հողը ես լինեմ ,որ անուշ արմատներդ խրես իմ ներսում,աճես ու բուրես իմ սրտի վրա, դա եմ ես ուզում ,ուզում եմ հողից հանել քեզ ,ու իմ մեջ տնկել ,սիրով ջրել ,համբույրով սնել ,դա եմ ես ուզում ,բայ՛ց իզուր եմ ուզում ,անսպառ է ուզելիքնները իմ ,դու բաժանված մի կտորես ,ուզում եմ քեզ հավաքել իմ ներսում ,դատարկության պատերին քեզ կտավեմ ,նկարեմ ուզացս ,բայց մերկ եմ ուզում ,ուզում եմ կրծքերդ լույսը լինեն ,իսկ աչքերդ իմ ճանապարհը ,ուզում եմ քայլել քո ներսում ,մոլորվել հարբած հարբեցողի նման ,ուզում եմ իմ օդը շուրթերդ լինեն ,որ ամեն անգամ քո շուրթերին ես սոսնձվեմ:
Մի Անխոս համբույր ուտում է հոգիս,ճչում իմ ներսում ,մերկացած ար՛ի ,որ մերկ պարզությամբ համտեսեմ հոգիդ :
