Տարիների ընթացքում Թաիրյանի արտադրանքը դառնում է բավականին պահանջված, և նա որոշում է ընդլայնել իր արտադրության տեսականին և սկսել ֆրանսիական տեխնոլոգիայով կոնյակի արտադրությունը: Այդ նպատակի համար Ֆրանսիայից գնվում են խաղողի սպիրտի ծխեցման երկու հատուկ կուբեր, ընդլայնվում են գործարանի շենքային պայմանները` սարքվում են հնեցման և կաղնու տակառների պատրաստման արտադրամասերը: Եվ ահա 1887-ին Թաիրյանի գործարանը սկսում է արտադրել կոնյակ, որն իր յուրահատուկ բուրմունքի և համային հատկանիշների շնորհիվ շուտով համբավ է ձեռք բերում: 1892 թ. Թաիրյանը գլխավոր տեխնոլոգի պաշտոնում գործարան է հրավիրում երիտասարդ և խոստումնալից, Մոնպելյեի գինեգործության ակադեմիան (Ֆրանսիա) ավարտած Մկրտիչ Մուսինյանի, որն էլ կարողացավ կոնյակի արտադրությունը հասցնել ամենաբարձր չափանիշների:
Առողջական խնդիրների պատճառով Ներսես Թաիրյանը 1899 թվին վարձակալության է տալիս իր գործարանը այն ժամանակ արդեն հայտնի ռուսաստանյան արդյունաբերողներին` «Նիկոլայ Շուստով և որդիներ» ընկերությանը: Որից հետո 1900-ին վերջնականապես վաճառում է գործարանը նրանց, տեղափոխվում Տիֆլիս, որտեղ էլ մահանում է:
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/photo.php?fbid=939806516133881&set=a.500519483395922.1073741831.100003136245699&type=3&theater
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել