Քանի որ մեր պատկերացումները ձևավորվում են հիմնականում բռնության ազդեցության տակ, մեր բոլոր ինստիտուտները սկսած ընտանիքներից մինչև պետական համակարգ պատրարխալ են, դրա համար քանդելը, ավիրելը, երբեմն նաև վնասելը հետաքրքրության օբեկտին կամ մարդուն դիտարկվում է որպես սիրո նշան, անամոթաբար ամփոփվելով "ծեծում ա, նշանակում ա սիրում ա" ստրկամիտ ու սիրո հետ աղերս չունեցող ժողովրդական ֆոլկլորում: Ուզում եմ նորից ասել, որ էն շրջապատը, որում ապրում ենք կրում է հիմնականում բռնության մշակույթին հատուկ էլեմենտներ, կյանքի մշակույթից դուրս ու կյանքը երբեմն բացառող: Իսկ իրականում, սերը կայնքի մշակույթի տիրույթում է:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել