Հելոունի հետ կապված ամենակարևորը բանը մոռանում ենք: Այո, այն օտար տոն է` այդ թվում ամերիկացիների համար ի դեպ, քանի որ տոնը կելտական է, այո, այն մի տեսակ դդում տոն է, բայց դդումը Հելոուինի ամենակարևոր տարր չէ. բանն այն է, որ Հելոուինի օրը` ամեն տարի հոկտեմբերի 31-ին, այն նշող երեխաները տարբեր շորերով բախում են անծանոթ մարդկանց դռները և քաղցրավենիք են խնդրում, չնայած, դատելով նրանց շորերից, պահանջում են, ոչ թե խնդրում: Փոխարենը երեխաները խոսք են տալիս անծանոթներին աղոթել այդ ընտանիքների հանգուցյալների համար: Աղոթում են, թե չեն աղոթում, ամենևին կարևոր չէ, կարևորն այն է, իմ կարծիքով, որ ամեն տարվա հոկտեմբերի 31-ին այս տոնը նշող ոչ մի երեխա առանց քաղցրավենիք չի մնում: Հիմա սա տո՞ն է, թե՞ ոչ: Մեր Բարեկենդանն է, իսկ ո՞վ ասաց, որ պետք չէ այն նշել, ու առհասարակ խնդիրը ոչ թե Հելոուին նշելն է, այլ Բարեկենդան չնշելն է...

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել